Ashâbın infâk seferberliğinden nasîb alan Osmanlılar, vakıf mevzûunda pek büyük hizmetlerde bulundular. Vakıflar, en büyük gelişmeyi Osmanlı devrinde yaşadı. Osmanlılar’da vakıf, millet sayesinde kazanılan serveti, tekrar o toplumun istifâde ve hizmetine sunan birer vefâ müessesesi şeklindedir (Osman Nuri Topbaş)

Nursi’nin talebelerinden Abdulkadir Badıllı, Bediüzzaman’ın “siyasetsizlikten” maksadının “tarafgirlik yapmamak”, “bütün bütün kendini bir partiye endekslememek” olduğunu vurguladı. Abdullah Yeğin ise, hatasız bir hükümetin olamayacağını vurgulayarak, “Mutlaka bazı hataları olur. Ama ekseriyeti iyiyse İslamiyet’e hadim ise desteklememiz lazım. Müslüman Müslüman’ın aleyhinde olmamalı” dedi.

Mehmet Ali Bulut, son yıllarda kıymetini daha iyi anladığımız isimlerden. Bildiğimiz pek çok kavramı, insan hayatı, Yaradan-kul ilişkisi ve kişilerarası münasebetlere dair söylemleriyle yeniden tanımlayan saygıdeğer bir rehber. Kendi ifadesiyle ibret olması açısından hususi yaşamını bizlerle paylaşan ve bu haliyle örnek alınması gereken, saygı duyduğumuz kıymetli bir düşünürümüz, yazarımız.. (Mine Sultan Ünver’in ropörtajı)

Vakıf gelirleri, farklı farklı ve çok sayıda şahısların mal ve mülkünden oluştuğu için, yersiz tasarruflarda helalleşecek bir mercî yoktur. Helalleşme işi, kıyâmete kalır. (Osman Nuri Topbaş)

Vakıflar, toplumun merhamet âbideleridir. İnfakların en güzel tevzî yerleridir. Bu itibarla toplumun huzur ve sükununu sağlamak gibi son derece ehemmiyetli bir vazife icra ederler (Osman Nuri Topbaş)