Ali Bulaç, “Arap baharı”nın tesiriyle İslâmcılığın ve İslâmcıların etkisini o kadar abarttı ki, konuyu yeni çalışmaya başlayan bir talebenin bile yapamayacağı hataları yapıyor. Meselâ, içinden şiddeti benimseyebilen gruplar da çıkaran İhvan-ı Müslimîn’in temelde şiddeti benimsememesinin Türkiye’de Risale-i Nur hareketi üzerinde bile etkisini olduğunu iddia ediyor.

“Şunu iyi bil ki, sen Hattab’ın eşeğinin Müslüman olduğunu görünceye kadar o adam Müslüman olmaz!”

Yoğun baskılar neticesinde müslümanlar Habeşistan’a göçtüğünde o Peygamberimiz( sav) yanında kalan bir kaç müslümandan biri idi. Hz Ebu Bekir (RA) “Allahım! Ahiret günü benim vücudumu o kadar büyütki cehennemde benden başkasına yer kalmasın!” diye dua etmiştir. (Çetin Kılıç’ın yazısı..)

Bu zata hayran kalıyor birçok mütebahhir, İmanı şübehattan kurtarabilen mahir, O imana kuvvet kattı gizli değil zahir, Gelin bu davaya bizde sarılıp duralım, Günlümüzde Risale-i Nurdan taht kuralım… (Abdulkadir Haktanır’ın birbirinden güzel 2 şiiri..)

Her Müslüman “Ben Allah’ı ne kadar seviyorum?” sorusunun cevabını, “Ben Allah’a ne kadar itaat ediyorum?” sorusuna verdiği cevapta aramalıdır. İşte imanımızın ölçüsü bu mukayese ile anlaşılır. Ateş bizim hizmetkârımızdır, yanlış kullanırsak yangın çıkar. İşte her duygunun iki yönü vardır, biri rahmanî, diğeri şeytanî.