Kur’an’ın 114 suresinden biri de “Kadir Suresi”dir. Kadir Suresi, başından sonuna kadar Kadir Gecesini anlatır. Vehbi Karakaş’ın yazısı…

“İslam Medeniyeti’nin ideal insanı ‘insan-ı kâmil’dir. İslam eğitimi, ‘insan-ı kâmil’ yetiştirmeyi hedefler. İnsan-ı kâmil de ihsan makamına ermiş insandır. İhsan makamına ermiş kişi de Allah’ı görüyormuşçasına yaşayan insandır. Allah’ı göremese bile Allah tarafından görüldüğünü düşünerek yaşayan insandır. Yani murakabe yapan insandır. Ramazan bunun tam tecessüm ettiği somutlaştığı bir andır.” (Ekrem Altıntepe’nin yazısı..)

Kanuni, zaferleriyle değil, insanlığıyla büyüktü. Öncelikle âdildi. Hangi konumda olursa olsun, insana saygılıydı. Herkesin hakkını gözetir, haksızlık-adaletsizlik yapmamaya özen gösterir, devlet adamlarına da sürekli bunu telkin ederdi. Padişahların bile keyfi hareket edememesi için ilk kez “görev-yetki” tanımlaması yapmıştı. Ve koyduğu kurallara öncelikle de kendisi uymuştu. (Yavuz Bahadıroğlu’nun yazısı..)

Müslüman dediğimiz insan, hüsnü ve nezaketi kendi kişiliğinde içselleştirmiş olması beklenen kişidir. Mücerret hüsün anlamına gelen imanıyla başkalarına karşı nazik davranışlar sergilemekle yükümlüdür. Hatta yükümlülükten ziyade, bu onda ikinci bir tabiat haline dönüşmeli ve doğal bir şekilde zuhur etmelidir. (Ömer Baldık’ın yazısı..)

Ya İlahi! Sen kula kul eyleme bizi, Nurlarla tenvir olmayı isterim senden,

Bize sahip çık takip edelim izinizi, Evet âcizu fakiriz i’tiraf benden. (Abdulkadir Haktanır’ın şiiri..)