Eşrefi Mahluk Olan İnsan

Bütün mahlukat, biz insanlara hizmetkȃr,

Aç gözünü,  gör yoksa edersin büyük zarar.

 

Büyük Allahımız, imanlıya sahip çıkar,

Yap ne yap didin,  imanın olsun sana yar.

 

Allahı gösteren, sebepler her yerde,

Hatta pamuk ve bal yapan böceklerde.

 

Atmosferi, O  çatı yapmış dünyamıza,

Meteorlar, düşmesinler bu insanlara,

 

Ve Işığın, bize rahatlıkla ermesi için,

Asla onsuz  kalmıyor, ne Türkiye ne Çin.

 

Kȃinatta her şey, yerli yerinde olması,

Gösteriyor ki, bunun ancak  Allah’tır ustası.

 

Hiç görmüyor musun, milyarca yıldız göklerde?

O yıldızlar gece ışık verirler, sönerler seherde.

 

Maddi ve manevi, faydalar tüm varlıklarda,

Aklı başında olanlara, çok çeşit fayda.

 

Güneş, yüz kırk sekiz milyondan ışık sunar,

Az daha yakında olsa idi, her şey yanar.

 

Daha uzak olsaydı, insan soğuktan donar,

Bunları kim ayarladı ki, dengeyi tutar?

 

 

Dünyamız çevresinde, dönmese ne olur?

Ya  yalınız gece veya yalınız gün olur.

 

Güneş çevresinde dönmese, mevsim olmaz,

Ya yalınız kış ya bahar, veya yalınız yaz.

 

Hangi kıt’ada var mı yüzde otuz hanım?

Bunları denk kim yaptı, bana söyle canım.

 

Avrupa’da yalnız yüzde 0,7 fazla hanım,

Bizde erkek, hanımlardan çok, yüzde yarım.

 

Sekiz milyon hücre, tek bir milimetrede,

Bakın nasıl varmış, çeşit duygu o hücrede.

 

Protein molekül  ile, trombositler ,

Ufacık al yuvarlar ve amino asitler.

 

Bu insan, o küçük hücreden nasıl olur?

O kadar mühim duygular, nasıl yerini bulur?

 

Bunların sahibini, bulmalıdır insan,

Aman yap ne yap, boş yaşama ona inan.

 

Sen inan ve seni hiçten yaratana dayan,

Aman! Vücudun ateşte yanmadan  uyan.

 

Allah’ımız biz bilmiyoruz sana dayandık

Senin yardımınla, şükür gafletten uyandık

 

Abdülkadir Haktanır

Sende yorum yazabilirsin

%d blogcu bunu beğendi: