Said Nursi (v.1960), son zamanlarda İslami literatürde ismi çok anılanlar arasındadır. Eserleri elliden fazla dile tercüme edildiği bilinmektedir. Türkiye de, Mısırda, Malezya da, Tunus da, Cezayir de, Ürdün de ve diğer birçok Müslüman ülkelerde Said Nursi adına sempozyumlar düzenlenmektedir. Onun vermek istediği çeşitli konulardaki mesajları, irdelenmekte ve tartışılmaktadır. Bizde onun kelamda hudus delili ile ilgili görüşlerini inceleyeceğiz. Farklı yaklaşımlarının bulunup bulunmadığını tespit etmeye çalışacağız. (Ahmet Aytaç’ın sunumu..)

Bedir Gazvesi’nde ensardan şehid olan ilk sahâbîdir. Hazrec kabilesinin Neccâroğulları kolundandır. Babası Sürâka hicretten önce vefat etmiştir. Annesi Ümmü HâriseRubeyyi bint Nadr, Enes b. Mâlik’in halası ve Enes b. Nadr’ın kardeşidir. Bazı kaynaklarda annesine nisbetle “Hârise b. Rubeyyi” şeklinde de anılır. (Çetin Kılıç’ın yazısı..)

Tezat yaratılışın devamı sağlayan bir kavramdır, insanlar tezatlar karşısında şaşırırlar, ama Allah Tezatlar ile hayatı devam ettirir, sıcak ile soğuk, ölüm ile hayat birbirine düşmandır. Ama insan sıcak ile soğuğun arasında ilahi bir sağlama ile yaşar.. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)

Ey âsî kullarının hatalarını mağfiret etmek şanından olan Gafûr-u Rahîm, Ey en gizli mahlukatının en gizli arzularını ve en hafî niyazlarını bilen, işiten ve icâbet eden Alîm-i Zülcemal… Sen aczden ve şerikten münezzeh ve mukaddessin!

Ne ideoloji, ne de Hayyam’a cevaptır, Edebiyat’da, şiir’de; hüner ‘sanattır’,
Sanatı görüp de, görmezse sanatkarı, O, bu dünyadaki en büyük ahmaktır (Bekir Özcan)