Gazeteci-yazar Mustafa Akyol, Bediüzzaman’ın Medresetüzzehra projesini anlattı.

Bayramıdır Bediüzzamanın.. Aslı esası Nur ile mezcolmuş..
Yüreğinde ter ü taze imanı var.. Risale-i nur’a vakf-ı ömretti..

Nefsin hayra kabiliyeti yok, şerri yapmakta ise eli uzundur. Her şeye kendi hesabına bakar, hoşlandığı ve menfaat duyduğu şeylere var gücüyle yönelir, esası ise kusur, noksanlık, aczi ve fakridir. Bu konuda Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmaktadır: “Nefis daima kötü şeylere sevk eder” (Yusuf Suresi, 12/53) (Dr. Ahmet Yıldız’ın yazısı..)

Atölye çalışması, katılımcıların da katkılarıyla; fen, teknoloji ve medeniyet ilişkisi; Batı ile ilişkiler; servetin biriktirilmesi ve kullanımı, adil paylaşım, infak, zekât müessesesinin önemi, toplumsal ve bireysel zenginliğin sınırları gibi konuların müzakeresiyle sona erdi.

Mehmet Akif’in ölmez eserler vermesinin sebebi neydi? Neden durmadan çalışmayı ve terlemeyi tercih etti? Neden durmadan ter döktü, durmadan okudu ve yazdı? Onun bir sevdası, derdi, davası, gayesi vardı. (Ali Erkan Kavaklı’nın yazısı..)