Bediüzzaman’dan etliye sütlüye karışmayan bir Dalai Lama, haydi biraz daha fazlasını diyelim, bir Mahatma Gandhi portresi üretilmek isteniyor. Bediüzzaman’ı bugün biz ‘pazarlama’ derdinde isek, durum bir ‘Bediüzzaman’ı tüketmek’tir. Oysa Risale-i Nur, ‘tüketilmeyi’ değil, ‘yeniden üretilmeyi’ beklemektedir.

Kötülükler nasıl silinir? Hastalık nedir? Kadınların ev işlerinde çektikleri sıkıntıların manevi değeri nedir?

Her şeyden önce TBMM Tutanakları Dergisi’ne göre Nursi’nin Ankara’ya geldiği ve Meclis’te özellikle Doğulu milletvekilleriyle buluştuğu kesin. Burada şu soru önemli: M. Kemal, S. Nursi’yi neden ısrarla çağırtmış ve Meclis’te “hoş geldiniz” töreni düzenletmiştir?

Cehalet ve sığlığın hakim olduğu ülkemizde gerçek tarihçinin var olup olmadığı bile tartışılabilir. En büyük tarihçilerimizin bu seviyede olduğu bir ülkede malûm medya ürünü bir eser ne değer ifade eder?

Nur(a) “Dershanesine” Seyahatim Ben GüneyBatı Mindanao’nun Sulu bölgesinden, Müslümanların arasından geldim. Ezan sesinin bir melodi halinde sıkça duyulduğu bir toplumda yaşadım. Sürekli “iyi bir Müslüman” olmam hususunda beni uyaran bir ailede büyüdüm. Bayanların eşarp, erkeklerin takke taktığı bir İslami liseden mezun oldum. Bu benim üniversiteden önceki çevremdi, hristiyanlarin hâkim olduğu, Kuzey Mindanao’da üniversite hayatına başladığım Katolik bir okuldan önceki hayatım. Önceleri […]