Namazdan sonra, “Bizim bayramımız, hürriyet-i şer’iyyedir” diye haykıracaktı ama jandarmanın sert bakışları, sözünü boğazında düğümlemeye yönelikti ama o asla korkmadı çekinmedi.

Bayramlar, İslam’ın müminlere bahşettiği ilahi birer lütuftur. Ramazan’ın bereketiyle kavuşulan bayram, yalnızca bir tatil veya dünyevi sevinç anı değil, ibadetin kemale erdiği, şükrün zirve yaptığı ve kardeşliğin pekiştiği mübarek bir fırsattır. Ne var ki, bu mukaddes zamanlar, gafletin gölgesinde hakiki manasından uzaklaşabiliyor. Oysa bayram, “Allah’ın bizlere verdiği nimetlere şükür, ibadete devam ve uhuvvet bağlarının güçlenmesi” için bir vesiledir.

Bediüzzaman Hazretleri bir çok meseleye işaret ettiği gibi “tesadüm-ü efkâr” meselesi ile “ebedî kabil-i iltiyam olmamak suretinde bir inşikak” tehlikesini, birbiriyle sıkı münasebet içinde olarak bizlere izah etmektedir. Zira hak namına ve hakikat hesabına olan fikir ayrılıkları hayırlı bir inkişaf doğururken, nefs-i emmare hesabına ve tarafgirlik saikiyle hareket eden ihtilaflar milletin kuvvetini zayıflatır, hatta hiçe indirir. İhtilaf doğurur inkişa’a sebep olur.

İnsan, hilkati gereği hayatın derinliklerinde kendi kemâlini arar. Bu arayış, bir bakıma onun fıtratında gizlidir; çünkü insan, eksikliğini hissettiği ölçüde tamamlanmaya yönelir.
(Muhammed Numan ÖZEL)

Turgut ÖZAL Dönemine bakış