Peygamberimiz’in (A.S.V) Destanı (Şiir)

Peygamberimiz’in (a.s.v) Yaratılışı İlk Nur İlk İnsan

 

Cenabı Allah’tır âlemlerin Rabb-ı

Hazreti Âdem(a.s) kâinatın ilk insanı

 

Allah’ın sonsuz hikmetine bir bak

İlk nuru, ilk insanı nasıl yaratacak?

 

Kendi nurundan Muhammed’i(a.s.v) halk etti

O nurani nur, olacaktı âlemlerin rahmeti

 

Hazreti Âdem’i (a.s) Yüce Halik topraktan yarattı

Daha yoktu güneş, o nur ile tüm mevcudatı parlattı

 

Ruhu girer cesede, kaldırıp başını bakar Arş-ı Âlâya

Çok parlak bir nur görür, Cenabı Haktan sorar merakla

 

Âdem(a.s) “Ey yüce Rabbim! Bu nur nedir?” der

Söyler Allah,“Senin soyundan bir peygamber”

 

“Onun ismi göklerde Ahmed”

“Yerlerde ise Muhammed”

 

“Olmasaydı o nur eğer kâinatta”

“Seni de yaratmazdım” ilk başta

 

“Âlemlerin Rahmetidir, o nur”

Onunla kâinat kemal bulur

 

Aradan milyonlarca asır geçtikten sonra

Sahabe-i kiramsorar Resulullah’a(a.s.v)

 

“Ya Resulullah her şeyden önce ne yaratıldı der?”

Şöyle cevap verir o şanı yüce peygamber(a.s.v)

 

“Kâinatta Allah’tan başka yoktu hiç bir kimse”

“Senin peygamberinin nurunu yarattı ilk önce”

 

“Âdem henüz balçık halinde iken”

“Ruhlar cesede daha girmemişken”

 

“Âdem çamurla toprak arasında gidip gelirken”

“Allah katında onun kulu ve son peygamberiydim ben”

 

“Yaratılışta peygamberlerin ve ruhun evveli”

“Dünyaya gönderilişte enbiyaların en ahiri”

 

“Duasıyım ceddim İbrahim’in”

“Müjdesiyim İsa kardeşimin”

 

“Rüyasıyım ben annem in’”

“Rahmetiyim tüm âlemlerin”

 

“Ben seçilmişlerin, en seçilmişiyim”

“Neseplerin hayırlısı ve en halisiyim”

 

Bekir Özcan

www.NurNet.org

Sende yorum yazabilirsin