Peygamberimiz’in (A.S.V) Destanı (Şiir)
Peygamberimiz’in (a.s.v) Yaratılışı İlk Nur İlk İnsan
Cenabı Allah’tır âlemlerin Rabb-ı
Hazreti Âdem(a.s) kâinatın ilk insanı
Allah’ın sonsuz hikmetine bir bak
İlk nuru, ilk insanı nasıl yaratacak?
Kendi nurundan Muhammed’i(a.s.v) halk etti
O nurani nur, olacaktı âlemlerin rahmeti
Hazreti Âdem’i (a.s) Yüce Halik topraktan yarattı
Daha yoktu güneş, o nur ile tüm mevcudatı parlattı
Ruhu girer cesede, kaldırıp başını bakar Arş-ı Âlâya
Çok parlak bir nur görür, Cenabı Haktan sorar merakla
Âdem(a.s) “Ey yüce Rabbim! Bu nur nedir?” der
Söyler Allah,“Senin soyundan bir peygamber”
“Onun ismi göklerde Ahmed”
“Yerlerde ise Muhammed”
“Olmasaydı o nur eğer kâinatta”
“Seni de yaratmazdım” ilk başta
“Âlemlerin Rahmetidir, o nur”
Onunla kâinat kemal bulur
Aradan milyonlarca asır geçtikten sonra
Sahabe-i kiramsorar Resulullah’a(a.s.v)
“Ya Resulullah her şeyden önce ne yaratıldı der?”
Şöyle cevap verir o şanı yüce peygamber(a.s.v)
“Kâinatta Allah’tan başka yoktu hiç bir kimse”
“Senin peygamberinin nurunu yarattı ilk önce”
“Âdem henüz balçık halinde iken”
“Ruhlar cesede daha girmemişken”
“Âdem çamurla toprak arasında gidip gelirken”
“Allah katında onun kulu ve son peygamberiydim ben”
“Yaratılışta peygamberlerin ve ruhun evveli”
“Dünyaya gönderilişte enbiyaların en ahiri”
“Duasıyım ceddim İbrahim’in”
“Müjdesiyim İsa kardeşimin”
“Rüyasıyım ben annem in’”
“Rahmetiyim tüm âlemlerin”
“Ben seçilmişlerin, en seçilmişiyim”
“Neseplerin hayırlısı ve en halisiyim”
Bekir Özcan
www.NurNet.org