Letaifleri hüşyar olan sahabeler, envar-ı imaniye ve tesbihiyeyi câmi’ olan kelimat-ı mübarekeyi dedikleri vakit, kelimenin bütün manasıyla söyler ve bütün letaifiyle hisse alırlardı. (Abdülkadir Haktanır)

Basit bir perde-i ülfet ile baksan, elbette herbir âyetin ne kadar tatlı bir zemzeme-i i’caz içinde ne çeşit zulümatı dağıttığını hakkıyla göremezsin ve bir çok enva’-ı i’cazı içinde bu nev-i i’cazını zevk edemezsin. (Abdülkadir Haktanır)

Ehl-i dalaletin zilletindendir ittifakları, ehl-i hidayetin izzetindendir ihtilafları. Yani ehl-i gaflet olan ehl-i dünya ve ehl-i dalalet, hak ve hakikata istinad etmedikleri için zaîf ve zelildirler. Tezellül için, kuvvet almaya muhtaçtırlar. Bu ihtiyaçtan, başkasının muavenet ve ittifakına samimî yapışırlar. (Abdülkadir Haktanır)

Bugün Müslümanların en büyük derdi, Onlara en büyük hediye; Allah tarafından onlara verilen Evlatlarını dindar yetiştirmektir. Dünyalıktan hiç bahsetmiyorum çünkü, o hususta hiç kimse geri kalmıyor. Zavallılarda ne ana babaya hürmet ne yaşlılara saygı. Bütün yaptıkları İslam ölçülerine göre değil kendi kafalarına göre oluyor. (Abdülkadir Haktanır)

Din iman ve vatan için, çarpışan asker, Allahım, yolunda çarpışanları etme heder.
Mehmetçikler, Resulünün adını taşırlar, Bundan bu mübarekler, şehit ve gazilar (Abdülkadir Haktanır)