Mevsim kış idi, Erek Dağı kar altında, Hayvanatla tohumlar, kış uykusunda
Üstad, inzivaya çekilmiş bir manastırda, Daim ibadetle meşgul dimdik ayakta
Hulus-u kalple dua etmekte, yüce Allah’a, Bu asrı temsil ediyordu, sanki kâinatta.. (Bekir Özcan’ın şiiri..)

Kürt aşiret reisi, Kör Hüseyin Paşa geldi, Üstad’la, gizli özel olarak görüşmek istedi,
Hususi konuşmayı, Bediüzzaman kabul etmez, Kararı kesin olup, bundan asla vaz geçmez (Bekir Özcan)

Üstad, kaderin cilvesiyle ülke ülke dolaşır, Pek çok insan, bir sürü olaylarla karşılaşır,
Gelmiştir, ahir zamandaki korkunç şahıslar, Üstad, ölümü pahasına mücadeleye başlar (Bekir Özcan)

Bu pervasız davranış Paşa’nın hoşuna gider, Yalnız görüşmek üzere odasına davet eder,
Meclis makamında Mustafa Kemal Paşa, Üstadla iki buçuk saat görüşür baş başa (Bekir Özcan)

Mustafa Kemal Paşa Ankara’ya çağırdı ısrarla, Hemen şifre ile haber gönderildi İstanbul’a
İlk önce gitmek istemez bu davete, Mücadele etmek ister tehlikeli yerde
Üstada ricacı Van valisi, Mebus Tahsin Beydi, Sonra Mareşal Fevzi Çakmak araya girdi
On sekizi geçkin büyük şahıslar girer devreye, Üstad dayanamaz artık, gider bu ısrarlı davete (Bekir Özcan’ın şiiri..)