Bilim’in “ateist ve materyalist, determinist ve natüralist” hurafeleriyle zehirlenip, hastalandığımız için; “kâinattaki her varlık ve işleyiş, faâliyet ve sonucu; hem de herhangi bir fail ve özneye ihtiyaç ve zaruret duymadan; neden ve nasıl’ı, niçin ve niye’si izah ve tasvir edilip, açıklanabiliyor(muş!)” hezeyan ve sanrıları görüyoruz!. (Ayhan Küflüoğlu’nun yazısı..)

Bilim; evrendeki olayların nasıl olduğunu, yani sebep-sonuç ilişkilerini inceler. Kur’an’da; onları gerçekte kimin yaptığını, sebeplerin o neticeleri vermesi için, sebepleri kimin yarattığının bulunmasını ister. Medeniyet fenleri; aklın ışığıdır, dini ilimler ise vicdanın ziyasıdır. İlim tahsil edenlerde akıl ve vicdan, el ele verince gerçek ortaya çıkar. Ayrı ayrı olduklarında birinden şüphecilik, diğerinden taassup doğar. (Dr. Selçuk Eskiçubuk’un yazısı..)