“Lâ mevcude illa hu” (Ondan başka mevcut yoktur.) diyerek, varlığın ancak Allah’a mahsus olduğunu esas alan ve mahlukatın varlığını kabul etmeyen bir tasavvuf ekolüdür. Ekolun kurucusu Muhyiddin-i Arabî Hazretleridir.(Çetin KILIÇ)

Birisine koruması için bırakılan şeyin korunmaması da hıyanet oluyor. Allah’ın kendi yolunda kullanması için verdiği vücut ve azaları nefsinin arzu ettiği gibi harcamak da hıyanet oluyor. (Çetin Kılıç)

Sâlih amel ise, maddî ve manevî hukuk-u ibada tecavüz etmemekle, hukukullahı da bihakkın îfa etmekten ibarettir. Şirkten sonra günahların en büyüğü kul hakkına tecavüz etmektir.

İnsanlar, ana hatlarıyla bile olsa, bu güzel tabloyu seyretmekten ulvî bir zevk alır ve tefekkür sevabına nail olurlar. Bu tefekkür, insanlarla, meleklerin ve ruhanîlerin müşterek yanlarıdır. (Çetin Kılıç)

Bazı güruh, kanun ve kuvvetlere sığınarak, çekim kanununu, suyun kaldırma kuvvetini tabiata vermişler. Oysa bunlar Allah’ın şeriatıdır, Allah nasıl şeriatında göz nereye bakacak? mide ne yiyecek? diye kanun kural koyduysa, büyük insan teşmil edilen aleme de böyle kanun ve kurallar koymuştur. (Çetin KILIÇ)