Buna göre; “iman hizmeti” sadece ilim tahsil etmek ve anlatmak değildir. Hizmeti maneviyât üreten bir fabrika olarak düşünürsek, en büyük çarktan onu tutan cıvataya kadar muhtelif hizmetler vardır. Fabrikanın bekçisi de hizmet ediyor, temizlikçisi de, işçisi de, ustabaşısı da, mühendisi de, müdürü de… Hepsinin hizmeti birbirini gerektiriyor. Öyle ise, insanlar ve bilhassa gençler, deccalizmin şubeleri olan “ifsat, dinsizlik ve ahlâksızlık komitelerinin” çıkardığı ateşlerde cayır cayır yanarken, o yangını söndürmeye yoğunlaşmalı. Ayağımıza takılan çelmelere değil… (Ali Ferşadoğlu’nun yazısı..)

Bir çınar gitti. Hem de koca bir çınar. Üstad’ı sanki bir kez daha uğurluyoruz. Bir kez daha Resulullah’a bir komşu gönderiyor gibiyiz. İpek Palas oteli 27 numaralı odanın bir benzeri var Sema hastanesinde. Koridorlarda sanki manevi bir ses “gel kardaşım” diyor. “Sungur! Yanıma gel”. “Vazifeni ifa ettin yanıma gel” diyor adeta. (Ömer Çelebi’nin yazısı..)

Sabah tankerden boyunu aşan karın içine atlayarak Adilcevaz’a ulaşır, yol açma makinesiyle gelip kendilerini alır. Bekir Bey’i mutlu eden donmaktan kurtulmak değil, kitapların iadesini alıp mahkumların beraatını sağlamaktır.

Bilmez misin biz ne için gelmişiz bu dünyaya, Ebedi hayatımızı burada kazanmaya.
Olur mu hiç hem burada kendim rahat edeyim, Hem ahiret âleminde cennet dava edeyim.
Olamaz da böyle bir şey rahat edemiyorum, Onun için de cesaret hiç de edemiyorum.

Yapacağın iki iş birbirine karıştığı zaman onlardan nefsine ağır gelenine bak ve onu yap. Senin ALLAH’tan istediğin şeylerin en hayırlısı, O’nun senden istediğidir… Zübeyir Gündüzalp