“Onlar zararlarından emin oldukları için dostlarını uzak tuttular. Kendilerine bağlamak ve kazanmak için de düşmanlarını yakınlaştırdılar. Yakınlaştırılan düşmanlar dost olmadı. Ama uzaklaştırılan dostlar düşman oldu. Herkes düşman safında birleşince yıkılmaları mukadder oldu.” ( Hamit DERMAN’ın yazısı )

Bu musibetler acaba hangi gönül erinin siyasilerce kırılan kalbinin ah dumanıdır; hangi manevi denge sahibinin himmetini çekmesinin gazabıdır diye düşündürüyor.

Dindar nesil tartışmalarının süregeldiği bir ortamda sanki dindar bir nesil yetiştirmenin ne kadar önemli ve gerekli olduğunu kanıtlayacak bir çok haber ve görüntüyü raslıyoruz. Adeta gençliğin acınacak halleri bize gösterilmeye çalışılıyor.

Daha önce ahiret ön planda iken artık dünya ön plana geçmeye başladı.Dünyevileşme hızlandı.Daha önce hizmet için araba hayali kurarken artık kendileri Lüks arabalara binmeye,Lüks binalarda oturmaya, marka elbiseler giymeye, en acısı tesettürü bile modaya uydurmaya başladılar. Tesettür modası adı altında tamamen yozlaşmış ve tesettürü içi boşaltılmış hale getirdiler. Kısacası itibarsızlaştırdılar. Bunun adına da Çağdaş Müslümanlık verdiler.

Dini inançları zayıf, aile terbiyesi görmemiş, eğitimsiz kalmış, başıboş sokak ahlakı ile yetişmiş bir birey ise hem ailesine hem de topluma zararlıdır. Bu nedenle ahlaken düzdün yetiştiremeyen gençlikten ana- baba da, toplum da ve hatta devlette mesuldür ve sorumludur.