Verdiğin nimetlere şükürsüzlükten, kulluk görevlerimi unutmaktan,
nefsimin tembelliğinden ve kötü isteklerinden, emirlerine isyandan, sana sığınırım Allahım….. (Dr. Selçuk Eskiçubuk’un iki şiiri..)

Günde kaç kez , kaç dakika… çalıyorum kapını, yerde; taş, toprak, ağaç, çiçek ve böcekler.. şahit
gökte; güneş, ay, bulut ve yıldızlar, gündüzümde Sen varsın, gecemde yine Sen.. (Dr. Selçuk Eskibuçuk’un şiiri)

Yaşlı adam, son demlerini yaşıyordu. İhtiyarlık derdine, bir de ağır hastalık eklenmişti. Kendisiyle ilgilenen kişiler, ona iyi olduğunu söylüyorlardı ama, ciğerleri parça parça dağılıyordu sanki, her öksürüşte. Esasında hastalığından fazla, günahları üzüyordu yaşlı adamı. Özellikle gençliğinde pek çok hata yapmıştı. Bu yüzden de evlatları hayırsız çıkmış, her biri bir köşeye dağılmıştı…

– Hakkınızı helâl edin kardeşler, demiş. Külli nefsin zâikatül mevt. Ölmüşlerimiz birazdan bize kavuşacaklar…

Hz. Selmân (radıyallâhu anh) anlatıyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Rabbiniz hayiydir, kerimdir. Kulu dua ederek kendisine elini kaldırdığı zaman, O, ellerini boş çevirmekten istihya eder.” (İbrahim Canan’ın yazısı..)