Kâinat ve insan… Her ikisinden hangisini alırsanız alın, sanki birisi ayna, diğeri o aynada görüntüsü akseden varlık gibidir. Veya sanki birisi dev bir ağaç, diğeri onun tohumudur. Ya da kâinat büyük bir insan, insan da küçültülmüş bir kâinattır.

Ve Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurulmuştur: “… Kadınlara iyi davranın. Onlarda hoşunuza gitmeyen bir şey olursa bilin ki, bir şey sizin hoşunuza gitmediği halde Allah sizin hakkınızda onu çok hayırlı kılmış olabilir.” (Nisa: 4/19). (Prof. Dr. Hayrettin Karaman’ın güzel yazısı.. )

Ya Resulallah… Bir güneş gibi doğdun karanlık dünyamıza. Bir yağmur gibi indin kuruyan toprağımıza. Bir pusula oldun, yolunu ve yönünü kaybetmişlere….

Hiç kimse O’nun kadar, dünyada sevilmedi, O’nun gibi bir insan, bu dünyaya gelmedi.
Bu kadar zaman geçti, sevgisi eksilmedi, Ancak bedbaht kişiler, kıymetini bilmedi.
Hala adı dipdiri, dolaşıyor dillerde, Çünkü “MUHAMMED” adı, şifadır gönüllerde.

İnsanın yaptığı güzel ve mükemmel şeylerle gururlanmaya ve kendini övmeye hakkı yoktur. Çünkü başardığı iş her ne olursa olsun, o işi nasip eden ve o işin olması için sebepleri yaratan yüce Allah’tır.