Sahabiler, İslam öncesi cehalette ve zulümde en uçta olan, şefkat ve merhamet gibi duygulardan tamamıyla uzaklaşmış, canavara dönmüş, vahşi ve bağnaz bir toplumdan; imanda, ibadette, infakta, cihatta, ihlasta, îsarda ve kardeşlikte, şefkat ve merhamette eşi benzeri olmayan tablolar oluşturmuşlar, kıyamete kadar gelecek insanlara muhteşem örnek ve şaşmaz misal olmuşlardır. (Mehmed Paksu’nun yazısı..)

Ne değişmişti bu kadar kısa sürede? El-aman Hanı’nda Nursi konuşuluyorsa çobanlar özgürce hayvanlarını otlatır ve ülke barış havasında yaşarmış… Bir zihniyet devrimi yaşandı bu ülkede sessiz ve derinden. Evet, en derinde yerleşip, en kuvvetli fırtınaları tipileri savuşturarak baharda yeşeren tohumlar gibi… Silahlar susunca güzellikler her tarafta beliriyormuş. Ateşin yakmadığı yüreklerdeki duygular gibi, ateşin yakmadığı beldelerde de yeşillikler ve çeşit çeşit hayatlar beliriyormuş.. (Dr. Sami Akın’ın yazısı..)

Kardeşler arasındaki suni duvarlar bir bir yıkılmaya başlıyor.Bu duvarlar yıkılırken gürültüde çıkar.Yıkılmasına engel olmaya çalışanda çıkar.Bu duvarlar yıkılırken yeni duvarlar örmeye çalışanlar elbette çıkacaktır.

Bazen toplumda gerilimler gelişmekte, bir kesim diğer kesime karşı hasmane duygu ve düşüncelere girmekteler. Bu gibi sorumlusu pek netleşmeyen gerilimler saadet asrında da yaşanmış, ancak meydana gelen gerilimleri düşürme tedbirleri alınmakta geç kalınmamıştır. Günümüze de mesaj veren bu gerilimi önleme örneklerinden birini, bir daha hatırlamakta fayda mülahaza etmekteyim. Birlikte okuyoruz Peygamberimiz’in, mağduriyetlerin diyetini bizzat ödeyerek verdiği gerilimi düşürme örneğini. (Ahmed Şahin’in yazısı..)

Hâsılı, dertliyim, üzgünüm, bîzarım mü’minlere yakışmayan tavır ve davranışlardan, ortaya konulan birlik beraberliği bozacak zaaf ve boşluklardan!.. Evet, bîzarım birbirini affetmeyen kardeşlerden, bîzarım hep kusur gören arkadaşlardan, bîzarım kardeşinin hata ve kusurlarını kaydedip, sevaplarını hiç görmezden gelenlerden!.. (Ahmed Şahin’in yazısı..)