Askeriyede savaş anında her asker bir “sütre” gerisinde yatar, oradan ateş eder.
Kore’den gelen bir subay, bir taş göstermiş, “Beni kurtaran bu taştır.” demiş. Savaşırken o taşın arkasında yatmış. Bir iki kurşun o taşa değip sekmiş, böylece o arkadaş vurulmamış…