Kimi yazarlar “Müslümanlar kadere güvenip beklediler, bilimsel gelişmelere katkı sunmadılar” diyor, tevekkülün tembelleştirici rolünden söz ediyorlar. İslâm âlemindeki sorunları da müminlerin ‘kaderci’ tavrına bağlıyorlar…

Kur’an’ın nazmı, belağatı, edebi niteliği, evrensel özelliği, az söz ile çok şey beyan etmesi, korunmuşluğu ve daha birçok özelliği de birer mucizedir. Bu mucizelerden bir tanesi de Kur’an’ın insan yetiştirme potansiyelidir. Bu bağlamda Kur’an’ın en büyük mucizesi Sahabelerdir, Sahabenin en büyük mucizesi ise Hz. Ebû Bekir’dir. (Muhammed Emin Yıldırım’ın yazısı..)

Onların etleri ve kanları asla Allah’a ulaşmaz. Fakat O’na sizin takvanız ulaşır.

Başımıza herhangi bir musibet geldiğinde genelde hepimiz “Eyy Allah’ım! NEDEN BEN?…” ..diye yakınırız. Adeta Yüce yaratıcıyı “Bu musibet, niçin bana geldi? Niçin beni seçtin?” dercesine sorgularız, değil mi? 1999 Yalova depreminden sonra, nasipsiz bazı gazeteler, “..Adalet mi bu?” (HÂŞÂ) gibi ve bu minvalde manşetler bile attılar. Bir de îman ile müşerref olan bahtiyarlara bakalım…Mesela dünyaca ünlü bir şampiyon olan, Arthur Ashe..

Oysa kimi vekil tayin ettiğini baştan söylüyorsun, Allah bana yeter, Allah bize yeter, işte ben O herşeye yetene teslim oldum, O’nun vekaletine sığınıyorum, diyorsun.