Bir erkekle bir kadın arasında Allah’ın koyduğu prensipler çerçevesinde akdedilen muameleye nikah diyoruz. Evlilik İslâm nazarında bir ibadet kabul edilir. Peygamber(sav) efendimiz bir hadisinde, “Bir kadınla ancak dört meziyeti dolayısıyla evlenildiğine işaret ederek, bunların; kadının malı, soyu-sopu güzelliği ve bir de dini olduğunu belirtmiş, sonra da, “sen kadının dindar olanını al” buyurmuştur.

Nasıl ki, bir çocuk eli yetişemediği bir ihtiyacını, bir arzusunu elde etmek için ya ağlar, ya ister; yani aczinin  (acizliğinin) diliyle dua eder ve isteklerini elde eder. Öyle de, insan bütün canlılar içinde nazik ve nazlı bir çocuğa benzer. Cenab-ı Hakkın dergâhına acziyle ağlamak veya ihtiyacıyla dua etmeye yönelir. Başa gelen çeşitli sıkıntılar ve belalar, insana aczini ve güçsüzlüğünü hatırlatıp onu Rabbine yönelmeye zorlar.. bu nedenle tüm belalar aynı zamanda Allah’a sevk ettiği için bir rahmettir. (Allah’a sığınanlara) (Çetin Kılıç’ın yazısı..)

Şükür, Allah’ın emaneten verdiği nimetlerin kadrini bilmektir. Şükür, arzu ve isteklerin, hırs ve tamahın esiri olmaktan kendimizi koruyabilmektir. Şükür, yaratılış gaye ve hikmeti doğrultusunda yaşamanın bir göstergesidir. Şükür, yapılan iyiliğe kör ve sağır kesilmemektir. Sadece varlığın kıymetini bilmek değil, yokluğa da sabredebilmektir şükür. “Hani Rabbiniz size şöyle bildirmişti: Eğer şükrederseniz elbette size nimetimi artırırım. Nankörlük ederseniz gerçekten azabım çok çetindir.”3 âyetinin bilinciyle şükür, her durumda Allah’ın gazabından rahmetine sığınmaktır.

Şirk kelimesi, ortak koşmak (ortaklık) demek, «tevhîd» kelimesinin zıddıdır. Şerik ise, ortak de­mektir. Çoğulu «Şüreka»‘dır. Kur’an-ı Kerîm’de insanlar, tevhide, yani Allah’ı birlemeye davet edilmişler, O’na gerek zâtında, gerek sıfat ve fiillerinde başkalarını şerik, yani ortak kılmaktan, yalnız Allah’a mahsus olan ibâdette başkalarını O’na ortak etmekten şid­detle menedilmiştir. Bu sebeple Kur’an-ı Kerîm’de; «Şirkin pek büyük bir günâh ve zulüm olduğu»(1) Hak Teâlâ’nın «Kendisine şerik koşulmasını asla affetmiyeceği, bundan başka olan günahları […]

On kişi gelip hazreti Ali (ra) efendimize sırayla şu soruyu soruyorlar; “Ya Ali ilim mi üstündür dünya malı mı?” Hazreti Ali (ra) efendimiz birinciye; “İlim üstündür, çünkü ilim peygamberlerin mirasıdır, dünya malı ise firavunların mirasıdır.” İkinciye; “İlim dağıttıkça artar, dünya malı ise dağıttıkça azalır.” Üçüncüye; “İlim sizi korur,dünya malını ise siz korumak zorundasınız…” (Çetin Kılıç’ın yazısı..)