Eski zamanlarda, uzak diyarlarda, bir ovanın ortasında kurulu bir handa beraber çalışan iki arkadaş varmış. Birinin adı Hasan diğerinin de Hüseyin’miş. Bu iki arkadaş birbirini Allah rızası için çok severlermiş. Hiç birbirlerinden ayrılmaz, her işlerini birlikte hallederlermiş. (Halil İbrahim DEDE)

Gözümüzün gördüğü, kulağımızın işittiği, burnumuzun kokusunu aldığı ve aklımızın algıladığı ve anladığı her şey ile Allah tüm şuurlu mahlûkatına birer mesaj, birer mektup veriyor. Oku diyor. Anla ve Beni tanı diyor. (Halil İbrahim DEDE)