Yâ Rab, kusurumuzu affet. Bizi kendine kul kabul et. Emanetini kabzetmek zamanına kadar bizi emanette emin kıl.

Genelde terapi sırasında çok sıkıntılı insanları dinlerim ve çoğu kendi yaşadıkları sıkıntılar ile hayatın anlamsızlığı arasında bir ilişki kurarlar ve bunu; “Benim yaşadığım hayat anlamsız demek yerine, bu dünyanın kendisi zaten anlamsız” demeye getirirler (Kenan Taştan)

“Allah’ım gazabından rızana, azabından affına sığınırım. Senden yine sana sığınırım. Seni layık olduğun şekilde övemem. Sen kendini nasıl övmüşsen öylesin.”

Bir hastalık var ama bu hastalığın verdiği acı ve ağrıları konuşmak ile gündemle tutmakla bu yarayı kaşımakla bu hastalık iyileşmez iyileştirilmez ve hastalık hafiflemez şiddetini arttırır.

Yusuf Ziya Ortaç “Portreler” adlı kitabında Mehmet Emin’den bahsederken “Beşiktaş’ta, Serencebey yokuşundaki konak yavrusuna ara sıra giderdim. Boğaz’a bakan, gök ve deniz dolu yazı odasında edebiyat üstüne konuşurduk. Birbirimizi hiç anlamadan!” der. (Yrd.Doç.Dr. Kenan Tastan)