Kim bir oruçluyu iftar ettirirse bu, onun günahlarının bağışlanmasına ve cehennemden kurtulmasına sebeb olur. İftar ettirdiği Müslümanın aldığı sevaptan bir şey eksilmeksizin onun kazandığı kadar da sevap kazanır.”

Geçen seneki Ramazan’ın son iftarında bu seneki Ramazan’ımızı hasretle hayal ederek: Muhtemeldir ki, gelecek Ramazan’a ulaşamaz, mutlu bir Ramazan’ı daha tutma saadetine erişemeyiz.. diye hayıflanmıştık.

İnsanların iç dünyasına verilen zarar da kul hakkına girer. Dedikodusunu yapmak, iftira atmak, ihanet etmek, hakaret etmek, kalp kırmak, küçük düşürmek, utandırmak, zarar vermektir.

Önemli olan “Lâilâhe illallâh” deyip istikamet üzerine olabilmek… Allâh’a teslim olmak… Nefisle büyük bir cihada azmedebilmek… Sadece “Lâilâhe illallâh” deyip sonra da müslümanca yaşamamanın hiçbir faydası yok!.

Ramazan ayı kapımızı çalmak üzeredir. Her iki şekilde de hazır olmak lâzım; maddî, mânevî… Öncelikle ve ivedilikle gönül kapımızı açmalıyız O’na. Hazır mıyız karşılamaya? Niyetli miyiz hoşnut etmeye?