Menfi olan geniş dairede menfi fikr-i milliyet olan ırkçılıktır. Dar dairede meşrebciliktir. Bunun üzerinde biraz duracak olursak. Bu menfi olan şeyi devletler milletler mabeyninde meyvesi ırkçılıktır. Çekirdeği ise meşrebciliktir.(Muhammed Numan ÖZEL)

“Bir şey bütün elde edilmezse, bütün bütün elden kaçırılmaz..” Mühim bir kaidedir. Bütün hayatımızda geçerli bir düsturdur. Hiçbir şeyimiz dört dörtlük değil, ama öyle değil diye de terk etmiyoruz; “Buna da şükür, Allah bereket versin” diyoruz. (Ahmet Katın)

İşin gerçeğine nüfuz edebilenler, bütün bunların bir büyüklük göstergesi olmadığını görmekte güçlük çekmezler. Çünkü insanda kibir büyüklüğün değil, küçüklüğün alâmetidir. İnsanlar küçüldükçe kibirleri de o nisbette büyür. Ne var ki, küçük insanların topluluklarına bu gerçeği anlatmanın yolu henüz keşfedilmiş değildir. (Ümit Şimşek’in yazısı..)

Sorunları çözmek için ille de kökenine inmeye gerek yoktur. Bu sadece havada kalacak bir tartışma çıkarır. Tartışmalar çözümsüz biter ve artık tartışmaktan kaçar hale geçirirsiniz. Bu durumda genelde, “konuşamıyoruz” şikayetleri gelir. Aslında sorun insanların birbirleriyle konuşamamaları değil, nasıl konuşacaklarını bilmemeleri ve sorunu yanlış yöntemlerle çözmeye çalışmalarıdır. Yıllardır aynı yöntem ile konuştuğunuz bir sorunu düşünün. Siz ve eşiniz aynı tarzda tartışıyorsunuz. Sizce bu yöntemler ile sonuca varabilir miyiz?

Mevlana’nın mürşidi olan Şems-i Tebrizi şöyle buyurur: “Akıldan, imanın hakikati nedir?” diye sordum. Akıl kalbimin kulağına dedi ki; imanın hakikati edepten ibarettir.” Tebrizi sözüne şöyle devam etti: “İnsanın tenindeki can ne ise, edep de odur. İnsanların kalbindeki ve gözündeki nurlar edepten ibarettir. Bu kâinatın kubbesindeki nizam ve revnak edeptir. Geceleri parıldayan en nurlu ve en üstün ışık edeptir.” Hz. Mevlâna da şöyle der: “Eğer insanoğlu edepten mahrum ise insan değildir. İnsanın hayvandan farkı edeptir. Gözünü aç ve Allah’ın bütün kelamına dikkat et. Âyet âyet bütün Kuran’ın manası edeptir.” (Mehmed Kırkıncı’nın yazısı..)