Cehennem ateşinde yakmayıp, mutluluğun sonu olmayan cennet gibi bir zenginliği biz müslümanlara kazandırmak için önümüze koyulan türlü sebeplerden bir tanesi de mübarek Ramazanı şeriftir (Abdülkadir Haktanır)

Cenab-ı Allah insanları geçim cihetiyle değişik surette halk etmiştir. Kimi zengin-kimi fakir, bu cihetle zenginleri fakirlerin yardımına davet ediyor. Zenginler de fakirlerin açlık hallerini ancak oruçtaki açlıkla tam anlayabilirler. Oruçlu zengin, fakirin ne kadar merhamete ve şefkate muhtaç olduğunu o zaman anlar (Rüstem Garzanlı)

Orucun şiarı oldu sanki renkli mahyalar, Davul sesiyle sahur yapacak sokaklar,
Top mermisi ezan okuyarak patlayacak, Kâinat ordusu “Bismillah” diye iftar açaçak (Bekir Özcan)

Bir Müslümana “arkadaş, sen cahil misin?” diye sorarsanız, büyük ihtimalle alacağınız cevap; “Ben filan üniversitenin, filan bölümünden mezunum. Tabiî ki de cahil değilim.” Şeklinde olur. Cahillik bu asırda böyle anlaşılıyor maalesef. Peki asıl cehalet ne mi?

Ya Rabbi, Ya Rabbi, Ya Rabbi! Vücudum azalarına hizmetinde kuvvet ver, Sana haşyette ciddiyet, hizmetinde devam ver, öyle ki, önde gidenlerin meydanında Sana yürüyeyim, Sana gelmekte yarışanlarla birlikte yarışayım, Senin yakınlığına iştiyakı olanlarla birlikte iştiyak duyayım, muhlisler arasında Sana yaklaşmaya çalışayım, yakin sahiplerinin korkusuyla Senden korkayım, mü’minler arasında civarına varayım!.. Hz. Ali (R.A.)