Risale-i Nur merceğinden eşyaya bakılınca her şeyde bir dersi ibret görünür! Fakat eşya ve hadiselerden ders almamız için, onlara “hükmü evvel ile değil” yani ön yargısız bakmamız lazım. Hayvanın yaptığı sütü niye çekinmeden içiyoruz? Ne sebepten Profesör okadar tahsil yaptığı halde ineğin yaptığı gibi sarı saman ve yeşil ottan süt yapamıyor. Yoksa inek Profesörden daha mı akıllı diyeceğiz. Bunu bir […]

Uzun yıllar nur hizmetlerine hayatını vakfeden, koşuşturan, Harem dersanesiyle tüm Türkiye’deki kardeşlere misafirhanelik vazifesini ifa eden muhterem abimiz Nurettin Yaşar ağabeyin kalbi yorulmuş, pazar aksamı kalp krizi geçirmiştir.

Onun; Dünya hazinelerini, Riyaset ve tüm makamları, boğazda yalıları, hattâ çil-çil altınlarca maaşları elinin tersiyle iterek, “karşımda müthiş bir yangın var, içinde imanım ve evlâdım tutuşmuş yanıyor, onu kurtarmaya koşuyorum” diyerek, zalimlerin yüzlerine haykırışına hayrânız. Onun, muâsırlarına 100 annenin şefkatiyle bakarak, “ümmeti Muhammed’in îmanını selâmette görürsem, Cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım” diye samîmâne haykırışına hayranız. (A. Raif Öztürk’ün yazısı..)

Türk veya müslüman koruyucu ailelerin eksikliği nedeniyle bu çocuklar başka ailelere veriliyorlar. Bu ailelerde çocuklar kültür ve din çatışması yaşıyorlar. Dillerini unutuyorlar. Dolayısıyla büyük bir kimlik krizi geçiriyorlar. Çocuklar korunması gerektiği yerde büyük ve kalıcı bir zarara uğruyorlar. (Cemil Şahinöz’ün haberi..)

Medrese oldu nur dairesi.. Eyle nura inkıyad.. Hamdederdi zaten evvelden..
Müjde-i nebeviyeye teslimdi ezelden.. Evvel-i saffı teşkil edenlerden.. Dünyası Kur’an Nuruyla Nurlandı..