Şükürle Borçlu İnsan (Şiir)
Ey insan! Bak kendine, gör büyük Allahını,
Kim yaptı tek hücreden mucize varlığını?
Yüz bin kilometre incecik damarlarını?
Şakir Allah’ına karşı şükrünü biliyor.
Söyle bakalım! Görmeyen göz yapabilir mi?
Acaba gözün mucidi, o akılsız tabiat mi?
Yoksa mu’cize eserler tesadüf eseri mi?
Yok Allahtır ki onların tümünü yapıyor.
Hulasa-i mahlukat, şerefli mahluk sinsen!
Kainat senin için yaratıldığını bilsen?
Mahlukatta şerefli kul olduğunu görsen?
Sonra sen gibiler kendini secdeye veriyor.
Evet! O sana göz vermiş, ona muhtaç sinsen ,
Burnunla koku alasın karanfil ve gülden,
Kulaklar vermiş kalmayasın hisse siz sesten,
Bunların hepsi sana Allahın’dan geliyor.
Dişlerini kim yaptı, onlara kaç para verdin?
Boynun sabit olsaydı, saga nice dönerdin?
Arka dişlerin önde olsaydı nasıl yerdin?
Rabbine şükret, çünkü o seni çok seviyor.
Topal olurdun, bir ayağın kısa olsaydı,
Ne olurdu halın böbreğin çalışmasaydı?
Böbrek Kıymet kazanır kişi onsuz kalsaydı,
Bunlar için Allah kulundan şükür bekliyor.
Kalbin saniyede altı litre kan pompalar,
Böbreklerin iki sıvıyı ayırır salar,
Kara ciğerin kanı temizlemeye yarar
Bu cevarihler için senden şükür istiyor.
Safra kesede ki asit kabuk eritiyor,
Bu hal mide gömleğini iki günde yiyor,
İki gün sonra Allah yenisini yapıyor.
Bizim faydamıza, bu işleri kim yapıyor?
Vücutta saniyede elli milyon hücre ölür,
Yerine başkası gelince vücut treni yürür,
İnsanın hayatı, ancak böyle devam görür,
Bunları senin faydan için Allah yapıyor.
Beyinde küçük yerde bin kitap yazılıyor,
Bunu annen- baban yapmadı, nasıl oluyor?
Yenilen cansız maddeler mi oluşturuyor?
Ölü maddelerden canlı insan kim yapıyor?
Her insanın ellerinde beşer parmak olmuş,
Baş parmak hariç ikişer menteşe konmuş,
Hücre olan vücut tuğlası yüz trilyonmuş,
Vücutta, yerlerine onları kim koyuyor?
Vücudumuzun yüzde altmış beşi su imiş,
Yaratıcı suyu hassas bir madde yaratmiş,
Tesisatçı, kalaycı işini suyla denermiş,
Hiç denemeden akmadığını inanmazmiş.
Bak,bizim hiçbir tarafımızdan su sızmiyor,
Bizi utandıracak vaziyete sokmuyor,
Yoksa insan onu anahtarla mı sıkıyor?
Yok,bunu Allah bize komando ettiriyor.
Şikâyet etme sana ni’met verene şükre,
Kanserliyi görsen, parmak ağrısı değil dert,
Her zaman dertlerin beterini gör, rahat et,
Ağlaşmak yok, nimetler senden şükür bekliyor.
Ey insan! Oku ve düşün, seni yapanı bil,
Sende gafil olup, sağa sola uzatma dil,
Didin ve uğraş, olumsuzları kafandan sil,
Silmezsen, seni de o hesap günü bekliyor.
Risaleleri oku var olan Allah’ı bul,
Me’mur olduğun ibadeti zevkle yap kurtul,
Cenneti kazanmak için hiç durma, koş yorul,
Bunu bil ki cennet ucuza, kazanılmıyor.
Kafanı çalıştırsan eğer değilsen alil,
Bunlar Rabbini gösteren yalnız bir kaç delil,
Uğraş kafandaki şüphelerin tümünü sil,
Unutma ki, ölümün yolda çıkmış geliyor.
Abdülkadir Haktanır
Ağustos 2013