Rahmeti gazabına galip, güzel Allah’ım!, Kahhar İsminle muamele eyleme bize.

Hayatımız günahlarla doludur Settar’ım!, Gaffarım! Günahlar bizi düşürmesin dize.

Yaradılış zirvesine bizi çıkarmışken, Yakışır mı şükürsüzlük fakiru acize. (Abdulkadir Haktanır’ın şiiri..)

Ve bu çocuk Meryem’in kucağındaki İsa gibi konuştu. ‘Sen, ben ne varsa hepimiz Rabbimiz’in güzeliyiz.’ dedi. Rabbim, bütün bu güzelliklerin arkasındaki Güzel, benim tek Güzel’im, kabul et ki geç kaldım kapına gelmekte. Tut ki, gafletime say. Geldim, ruhumun, hayalimin hızında ve ışığında… (Selim Gündüzalp’in kaleminden..)