İnsanın yaşadığı aile onun için çok önemlidir. Günümüzde anne, baba ve çocuktan oluşan çekirdek aileler büyük ailelerin yerini aldılar. Ailenin sağlıklı olması için ilk baştan doğru kurulmalıdır. Karşılıklı sevgi, şefkat, fedakârlık ve merhamet duyguları ailenin temelini oluşturur.

Bence zahirî manzaralara, yalancı baharlara aldanmaya gerek yok. İmtihanımız bütün şiddetiyle devam ediyor. Bütün gayretimizle, ciddiyetimizle, himmetimizle ara vermeden hizmetlerimize devam edelim…

Ya İlâhi! Af ve mağfiret sahibi, Sınırsız kuvvet sahibi,
Mutlak adalet sahibi, Sahipsizlerin sahibi, Celal ve ikram sahibi

“Faziletiniz nedir?” Onlar da: “zulme uğradığımız vakit sabrederdik; bize kötülük edilince de, rıfk (şefkat) ile davranırdık” diye cevap verirler.

Anne ve babalar adeta yalvarıyordu: “Hocam, ne olur kurtarın evlatlarımızı, onların ellerinden de, gönüllerinden de tutun. Kur’anla tanıştırın, İslâmla barıştırın. Biz başa çıkamıyoruz, bari siz eğitin…” Mânevî değerlerden yoksun bir gençliğin geleceğimiz adına ne felaketlerin habercisi olduklarını görmemesi mümkün müydü? Hey!.. Edipler, eğitimciler, öğretmenler! Âciz kalan, çaresizliğini haykıran bu insanlara ne demeliydi acaba? (İsmail Aksoy’un yazısı..)