Allah’ın yeryüzündeki vekili değil miyiz? Nasıl bu kadar mağlup, nasıl bu kadar mutsuz, nasıl bu kadar çaresiziz? Neden hep, biraraya gelsek neler olacağını konuşuyoruz da bir türlü biraraya gelemiyoruz? İki oda bir salon hayatlarımızdan çıkamayaşımızın, kımıldayamayışımızın sebebi ne?

Kim bilir, belki de: “Asê, en tekrahu, şey’en” ayeti tecelli edecek. Yani, 2/216. Ayet;“Hoşlanmadığınız bir şey, sizin için daha hayırlı olabilir,” ayeti tecelli edecek…. (A. Raif Öztürk’ün yazısı..)

Bir proje üzerinde çalışmaktan vazgeçen öğrenciye profesör sorar: – Evlâdım, Mecnun Leyla’sından vazgeçti mi? Hayır hocam. Kerem, Aslı’dan usandı mı? Hayır. Ferhat, dağları delmekten korktu mu? Vazgeçti mi? Hayır. Edison 2000 küsur denemeden sonra pes etti mi? Hayır. Ya Kocadağlı Ahmet? Bir süre suskunluktan sonra genç: O’nu hiç duymadık ki hocam, deyince profesör son darbeyi vurur. Tabii duymazsınız!… Çünkü o senin gibi vazgeçmişti… (A. Raif Öztürk’ün yazısı..)