Her kademesi bir tuzaktır yedinciye ulaşırsan sırrı anlarsın. Nefsi Emmare; Zincirli kilitli ellerHer daim günaha sokmak ister. Günaha meyleder insan, günahtan kaçışın şeytandan kaçışın kadardır. Nefsi Levvame; Dayanamazsında girersin günaha sonra anlarsın hata ettiğini pişmanlık duyarsın.. (Nuriye Çeleğen’den..)

Güzelliği, başarıyı, zekayı verenin Allah olduğunu bilir. Allah’ın tecellisi olarak gördüğü kişiyi överken, aslında övgüyü Allah’a yapar. Bu nedenle övgü dolu güzel sözler söylemek nefsine ağır gelmez.

Hz. Ebu Bekir’in şu sözleri midenin kalp ile araya giren en büyük engel olduğunun güzel bir tespitidir. “İbadetin zevkini almak için müslüman olduktan sonra doyasıya yemedim. Rabbime kavuşma iştiyakından dolayı kana kana su içmedim.” Kalp sırrına erilmezse ibadetten zevk alınmaz. Kalbi tahliyede önce mideden başlamak gerekir. Dolu mide kalp duvarı, nefis dostudur..

Beni dinle sen ey nefsim, Birkaç sözüme ne dersin, Birazcık yüz versem sana, Ardından astar istersin.
Sana gönül bağlayanı, Sırtından atar gidersin, Dostluğuna güven olmaz, Çünkü şeytandan betersin.

Besmele sadece başlarken hayır değil, bu şuurla başladıktan sonra, hayır kendisi gelir ve sonuca meyletmez bile akıl. Ayinelik ve sığınmışlığın huzuru Besmeleyle gelir. Allah deriz, başlarız bir isme ayine olmaya, sonra anlarız ki o isimle birlikte Rahmân gelir, Rahîm gelir. Niyet hayır olur, akıbet hayır olur. Çünkü; Bismillah ile başlayan, Allah’a ulaşır. Rahman ve Rahîm olan ve tüm isimleri “Allah” lafzında gizli olan Zât’a, isim sahiplerinin en güzeline. Kişi kul olur böylece. O’nun ismiyle isimlenmiş şerefli bir köle…