Tecessüs, mü’min kardeşlerimiz hakkında gıybeti yapılacak malzeme sağlar bize. Öyle ki, başrolde suizannın olduğu bir kusur ve ayıp araştırmasından sonra, menüsü ‘ölü kardeş eti’nden ibaret gıybet sofrası dolup da taşmaktadır. Hülâsa, gıybet, diğer iki noktası suizan ve tecessüs olan S-T-G şeytan üçgeninin üçüncü ve son noktasıdır. Gönderdiği âyetler ile bizi temizlemek ve tertemiz kılmak isteyen Rabbimiz, mü’min kardeşini manen öldürüp etini yeme hükmündeki gıybeti haram kılan âyetinde, üçgenin bu iki noktasına bunun için değinmektedir. (Metin Karabaşoğlu’nun yazısı..)

Üstadın tamamına yakın hayatı! Esarette savaşta hapishanelerde geçtiği için Evlenememiş. Görünüşte evlat bırakmamış. Amma 20.000.000. Nur talebesi onun manevi evlatları sayılırlar. (Abdülkadir HAKTANIR)

Neden daima kötüyü emredersin ey nefis? Şeytan ile birlik oldun amacın ne ey habis?
Bakıyorum senin gayen beni çukura atmak. Değerlerimi gasp edip üç beş kuruşa satmak (Ahmet Tanyeri)

İşte insanın nefsi bir kurt gibidir. Ne kadar ihtiyacını karşılaşan da en sonunda o yapacağını yapar. Yani senin ebedi hayatını öldürmeye çalışır. Dolayısıyla hiç kimse hiçbir zaman nefsine güvenmemelidir.

İnsanın mânevî cephesini de maddî cephesini de ayrı birer mekanizma şeklinde ele almak ve öyle değerlendirmek gerekir. İsterseniz bunlardan, mânevî olana vicdan mekanizması, diğerine de nefis mekanizması diyebiliriz.