1935 Yılında Barla’da telif edilen Risale-i Nur Külliyâtı Yirmidördüncü Lem’a İkinci Nükte’de Bediüzzaman’ın ailevî geçimsizliklerle ilgili haberler duyması üzerine o mevzuda çalışan bazı şerli komitelerin biçare nisâ taifesini ifsada çalışması  hakkında söyledikleri çok dikkate değerdir:…
(Prof. Dr. Mustafa Nutku)

Sadece maddeten doyurulmağa çalışılan fakat “manevî açlığa” mahkûm edilen her yaştaki insanlar, bu açlıklarının tesiriyle âdeta şuursuzlaşmış bir halde, ya vücutlarına rastgele birşeyler almaya çalışırlar veyahut da bu açlıklarının tahammülü güç sancılarını dindirecek bazı uyuşturucularda çareyi ararlar…
(Prof. Dr. Mustafa Nutku)

İnsan, Bediüzzaman’ın da dediği gibi, “acaba sırf dünya için mi yaratılmıştır ki; aklını, iradesini, enerjisini, zamanını ekseriya dünya işlerine sarf etmekte” ve bunları kendisine Allah tarafından verilişinin asıl maksadına muvafık şekilde kullanabilmekten geri kalmaktadır?
(Mustafa Nutku)

“Hayatı hayvanlardan daha az anlamak” insanlara büyük bir hakaret gibi gelse de, insanların büyük ekseriyeti bu durumdadır. 
“Hayat görüşüm”, “Bana göre hayat” “Hayat felsefem” gibi bilgiçlik taslayan (!)  iddialı girişlerle söylenenler umumiyetle “Hayat nedir?” sorusuna cevap verebilmekten çok uzak kalmaktadır. (Mustafa  Nutku)

Allah’ın “Hakîm” isminin varlık âlemindeki tecellîlerinden biri de, belki cahil birçok insan tarafından hakîr, kerîh, çirkin, sebeb-i vücudu anlaşılmaz ve sanki lüzumsuz olarak yaratılmış gibi zannedilen ve hattâ günlük konuşma dilimizde bazıları tarafından sarfedilen “Sülük gibi yapışmak” cümlesinde olduğu gibi, kendisi küçümsenen ve adı hakaret amacıyla kullanılan bir hayvanla alâkalıdır. (Prof. Dr. Mustafa Nutku)