Hiç mümkün müdür ki, Allah-u Teâlâ, kışın ölmüş ve kurumuş koca arzı bahar mevsiminde ihya etsin; o ihya içinde, her biri insanın haşri gibi acayip, üç yüz binden fazla mahlukat nevilerini haşir ve neşredip kudretini göstersin; bahar mevsiminin nihayet derecedeki karışıklığı içinde, tam bir imtiyaz ve tefrik ile mahlukatını yaratıp ilminin ihatasını göstersin ve sonra O Zat-ı Zülcelâl haşri yapmasın ve yapamasın, beşeri öldükten sonra ihya etmesin veya edemesin, mahkeme-i kübrayı açmasın ve açamasın, cennet ve cehennemi yaratamasın? Hâşâ ve kellâ! (Seyrangah.Tv den harika bir video)

Yeğenim yedi yaşına geldi. Eskisi gibi kucaklamamıza, öpmemize veya sarılmamıza müsaade etmiyor. Bütün bunlar ancak onun içinden de gelirse ve izni dairesinde olabiliyor artık. Bir şekilde anlaşmalısınız. Anlaşabilirsiniz, ki bu daha çok kazan-kazan tarzı bir vaadle mümkün olabiliyor, o zaman beyzadeden bir busecik almakla (artık yanaktan da yok, ancak başından öpebilirsiniz) şereflenebilirsiniz. Pekçok huyu değişti. Mesela eskisi gibi kolay kandırılmıyor. Ona söylediklerimin hangisinin şaka olabileceğini veya hangilerinin kendisini gaza getirmek için söylenmiş olduğunu (her an tetikte bir şekilde) sınıyor. (Ahmet Ay’ın yazısı..)

Sağlık, şükrünü eda edenler için çok güzel bir ni’mettir. Fakat siz söyleyin elimizde iken onun kaçta kaçımız şükrünü eda ediyoruz. Ağzımızda sakızı çiğner gibi hiç düşürmeden sağlık, sağlık olsun söyler dururuz. Fakat o sağlığı bize kim verdi düşünmeyelim mi? O’na karşı şükrümüzü eda etmeyelim mi? Şükrü eda edilmeyen sağlık, parası ödenmeyen mala benzer ki, o, akıllı insanı yer bitirir. (Abdulkadir Haktanır’ın yazısı..)

Hayyam’ın inanç fikirleri çok sakat, Edebiyat’ta, şiir’de; hüner ‘sanat’,
Sanattan, sanatkârı görmezsen, İnsanlığını, kâinatta kim eder ispat(Bekir Özcan)

İnsanları birbirlerine yakınlaştıran ya nesep veya iman ve fikir birliği kardeşliğidir. Öyle zaman oluyor ki iman kardeşliği, nesep kardeşliğinden de üstün tutuluyor. (Rüstem Garzanlı)