Kuran talebesi, kuran hizmetini velayet makamına tercih eder; keşf ü keramatı aramaz;  ve âhiret meyvelerini dünyada koparmaya çalışmaz; ve vazife-i İlahiye olan muvaffakıyet ve halka kabul ettirmek ve müstehak oldukları şân ü şeref ve inayetlere mazhar etmek gibi kendi vazifelerinin haricinde bulunan şeylere karışmaz(Abdülkadir Haktanır)

“Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır” gibi sözlerin, tarikat sahasında ve şeyhîn müstakim olduğu kat’i bilinmek şartıyla, şahsa ittiba mânâsının bir hakikat payı vardır. Fakat velayet-i kübra denen  Cadde-i Kübra-yı  Kur’aniye mesleğinde,  Hakaik-ı Esasat-ı Şer’iyye ve  desâtir-i Sünnet-i Seniyye hâkimdir (Abdülkadir Haktanır)

İmansız Cennet’e gidilmez, fakat Tasavvufsuz Cennet’e giden pek çoktur. Ekmeksiz insan yaşayamaz, fakat meyvesiz yaşayabilir. Tasavvuf meyvedir, hakaik-i İslâmiye gıdadır. (Abdülkadir Haktanır)

Vücut sağlığı ile ruh sağlığı birbiriyle çok yakından ilgili ve birbirine çok kuvvetle bağlı olup bence modern bir tabip, her ikisi ile de yakından ilgilenmek durumunda ve mecburiyetindedir. (Abdülkadir Haktanır)

Bir zaman, hem dindar, hem gayet san’atkâr bir Hâkim-i Namdar istedi ki: Kur’an-ı Hakîm’i, maânîsindeki kudsiyetine ve kelimatındaki i’caza şâyeste bir yazı ile yazsın (Abdülkadir Haktanır)