Resulullah (ASM) 140 bin kişiye hitap etti, bir büyük meydanda, o konuşmanın o günün şartlarında her kulağa gitmesi de bir mucize idi. O böyle meydanlarda ümmetine çok hitap etmişti. Hutbelerde hitap etmişti, ama bu en büyük meydanda ümmetine veda ediyor ve bütün asırlarda değerini koruyacak telkinlerde bulunuyordu.. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)

Her iki insan da birbirlerinden haberdardır, Bediüzzaman Büyük Doğu’yu takib eder ve kapandığını görünce üzülür, o yoksul haliyle öğrencisi Zübeyir Gündüzalp’e “Zübeyir yorganımı sat Necib’e ver , o dergi çıksın” der. Necip Fazıl bunu duyunca yüzünü arkaya döner ve ağlar “Hoca Efendi büyük adammış“ der. Bediüzzaman yıllarca hapislerde sürgünlerde, mahkemelerde hayatını geçirmiş görmediği zulüm ve hakaret kalmamıştır. Necip Fazıl da beş buçuk yıl hapis yatmış, gariban ve yoksul bir şekilde davam dediği mukaddes yükü sırtından bırakmamıştır. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)

İnsan bu dünyaya bir MEMUR VE MİSAFİR olarak gönderilmiş, Çok ehemmiyetli İSTİDAD ona verilmiş, Ve o istidada göre ehemmiyetli VAZİFELER TEVDİ edilmiş. Ve insanı o gayeye ve vazifelere çalıştırmak için ŞİDDETLİ TEŞVİKLER VE DEHŞETLİ TEHDİDLER edilmiş. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)

Ey Allah’ın sevgilisi! Eşsiz Yaratıcı’nın Elçisi sensin, Allah’ın kulları arasından seçtiği pak ve benzeri olmayan sensin..
Ulu Allah’ın nazlısı, kainatın yüksek derecelisi ve tekemmül etmişi, Peygamberlerin gözünün nuru bizim gözlerimizin ışığı sensin..

.. kitabı ben üniversite yıllarında da okumuştum, o kitapta Bediüzzaman’ın otuz bir martı yatıştırıcı rolü olduğunu söylüyordu. Bu kitapta aşağı yukarı aynı yolda gidiyor. Ancak kitabın Bediüzzaman’ın Divanı Harbi Örfi isimli kitabının görülmeden yazılması ciddi bir eksiklik olarak görülmekte.. (Prof. Dr. Himmet Uç’un yazısı..)