Günümüzde “ susmanın” karşılığı “ eziklikle” eş değer olunca, insanlara susmanın faziletlerinden bahsetmenin, “ geri kafalılık” la eşdeğer olduğunun da farkındayım. (Tuğba Akbey İNAN)

Öğretmen arkadaşım notu için çocuğuna küsen velilerinden bahsetti geçenlerde. Çocuğunun “ Anneciğim beş yüz soru ver, sabaha kadar çözeyim ama bana küsme” dediği annelerden. Düşük not aldığı için korkusundan nefesi kesilen bir öğrencisinden… “Hocam bu çalışmıyor, götürmeyin hiçbir yere ceza olsun “ diyen başka bir veliden… (Tuğba Akbey İnan’ın yazısı..)

Bir diğer husus da, öğrendiklerimizden hatasız bir ebeveynlik modeli çıkarma ısrarımızdır. Bu da aslında çocuk eğitimini, salt çocuk ve ebeveynlik ilişkisi üzerinden değerlendirmeye çalıştığımızın bir başka göstergesi. Halbuki anlatmaya ya da yapmaya çalıştığım şey; çocuk üzerinden sahip olduğumuz rolün, diğer tüm rollerimize sirayet etmesi gereken yanlarının altını çizmek. Çocuğu eğitmek değil, çocukla eğitilmek yani… (Tuğba Akbey İnan’ın yazısı..)

Uzmanların ailelere önerdiği şeylerden biri de haftada bir gün aile meclisi oluşturmak. Özellikle yedi yaşından itibaren çocukların söz sahibi olduğu bu toplantılar vesilesiyle asıl amaçlanan ; haftada bir aile olmaya odaklanılan belli bir zamanın kararlaştırılması ve bu zamanın içinde ailede yaşayanların bir masanın etrafında bir araya gelmeleri. “ Biz zaten aynı odada oluyoruz çoğunlukla “ diye itiraz edenler olabilir bu fikre… (Tuğba Akbey İnan’ın yazısı..)

Zor zamanlardı. Dünya kederleri bir bir çökmüştü omzuma. Kurduğum ve duyduğum hiç bir cümle avutmuyordu beni. Kanayan yaralarım vardı. Kitap sayfaları ve insanlar üflesinler diye yaralarıma, medet umuyordum her birinden. Oysa 14 asır önce söylenen ne varsa bakmak lazımmış, bilemedim. Sonra bir kitabın arasından;“İnsan ne için yaratılmışsa ona o kolaylaştırılır.” hadis-i şerifi çıktı bahtıma. İşte dedim istediğim bu, bana zor gelen ne varsa yaratılış gayeme ters oluşundanmış. Asıl yolculuk bundan sonraymış. (Tuğba Akbey İnan’ın yazısı..)