Barla Nahiyesinde de tarassut altındaydı, Çok şiddetli bir istibdat ve zulüm altındaydı.
Barla’ya nefiy sebebi O’nu konuşturmamak, Kalabalık şehirlerden O’nu uzaklaştırmak.

Şeytana kanma, Ona aldanma, O bir iblistir, Murdar ve pistir.
Fikrine uyma, Zikrini duyma, Ona hiç bakma, Kafana takma.

İstanbul’daki Bayezid Camisine gitmiştim, Oradaki hafızlardan Kur’anı dinlemiştim.
Camide bulunan hafız ayetler okuyordu, Okuduğu bir ayette Kur’an şöyle diyordu.

Rüya gibi geldi geçti, Yıldırım hızıyla zaman, Bir var idim bir de yoktum, Yaşamış mıyım? Ne zaman?
Daha dündü çocukluğum, Nerde varlığım yokluğum, Ne açlığım ne tokluğum, Yaşamış mıyım? Ne zaman?

Bir adam tanıyorum adı Bediüzzaman, Esrarengiz bir adam, hem cesur hem kahraman.
Cefa ve çilelerin dayanıklı insanı, Dert ve ızdırapların tükenmeyen dermanı.