Mustafa Paşa diyor ki “Ey Hoca Efendiler, İnanın ki Molla Said peşin sizi yendiler. Mağlup olacağınızı şimdiden biliyorum, Ancak bu işin sonunu merakla bekliyorum”. Üstad dedi “Efendiler, bendeniz vadetmişim, Hiç kimseye sual sormam dinlemek benim işim”. Kırk kadar sual sorarlar oradaki âlimler,
Cümlesine cevap verir onlara birer birer. Sonra da Mustafa Paşa Üstad’ı tebrik eder, Namazı kılmaya başlar mavzer hediye eder.

Selam, birbirlerini tanıyanlar arasında muhabbet arttırıcı bir özelliği olmasının yanı sıra, birbirlerini tanımayan insanların ise birbirlerine karşı muhabbet beslemelerine sebep olmaktadır. Selam verilmek suretiyle bireyler arasında sevgi meydana gelmektedir. Selamlaşmak dostluğun, birlikteliğin başlangıcıdır.

Ölüm gelmeden önce ölüm için hazırlıklı olmalı, fırsatı ganimet bilmeli, ebedi hayatının sermayesini kazanacağı yer olan dünyada yaşadığı zamanı çok iyi değerlendirmelidir. Unutulmamalıdır ki, şu kısacık dünya hayatını, ebedi olan ahiret hayatının kazanıldığı yer olarak değerlendirebilmesi ancak müslümanca bir hayat yaşantısı ile mümkün olacaktır.

Üstad hiç boş durmayarak eserler telif etti, Gizlice perde altında neşrini temin etti. Bu hareket çok muazzam bir galibiyet oldu, Oysa bu devirde kimse bir şey yazamıyordu. Kötü niyetli dinsizler O’nu yok edememiş, İslamî neşriyatına mani de olamamış. Üstad’ın yaptığı işi kimse başaramadı, Bu zulmü mutlak devrinde hiçbir zat yapamadı.

Üstad Bediüzzaman ve sonra talebeleri, Dünyaya ilan etmişler büyük hakikatleri. Hakikati Kuran’iye etrafında dönmüşler, İman hakikatlerini tamamıyla görmüşler. Gaye ölünceye kadar onlara hizmet etmek, Bu Hakikati Kübrayı dünyaya ilan etmek. Dalalet ve zındıkanın en azgın devresinde, Böyle müthiş ve çok ağır şartlar içerisinde.