Hicran dolu gönlümü atabilsem denize
Mahzun bakışlarınla getirdin beni dize
Etme ey dostum etme, ne olur acı bana
Tebessüm et, gül biraz, halime acısana
Tebessüm et ki yüzüm ebediyen solmasın
Ağlamasın gözlerim, gözyaşlarım olmasın
Neler çektim bir bilsen şu dünyanın elinden
Yıkıldı hayallerim insanların dilinden
Eriyen kurşun gibi döküldüm yeryüzüne
Ruhumun sıkıntısı dönmedi hiç özüne
İstiyorum insanlar bağlı kalsın sözüne
Ahmet TANYERİ – ANKARA
04.Nisan.1979