Etiket arşivi: Ahmet Tanyeri

Ya Allah (Şiir)

Her bir şeyin başında okuyalım BİSMİLLAH

Her hal ve harekette diyelim ki YA ALLAH

Düşmanın karşısında diyoruz ALLAH ALLAH

Allah’ın isimleri ne güzeldir MAŞALLAH

Cennetin anahtarı LA İLAHE İLLALLAH

Allah’ın Peygamber’i MUHAMMED RESULULLAH

Çok şükür mü’min doğduk yaşarız da İNŞALLAH

Mü’minin vefatında sözümüz İNNA LİLLAH

Cennet bizim içindir şükür EL HAMDU LİLLAH

Cehennem de kâfirin aman NEUZU BİLLÂH

Kâfirse iman etmez nedendir SÜBHANELLAH

Bize Allah yeterdir diyelim HASBUNELLAH

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

Kime Kalmış (Şiir)

Bu dünya fanidir kimseye kalmaz

İstersen çok oku istersen çok yaz

İstersen feryat et hep avaz avaz

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Elbet bir gün bu dünya son bulacak

Bütün fani şeyler hep yok olacak

Kıbleye yönelsen sanki nolacak

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Sen fani dünyayı hiç bilmez misin?

Ahirete bir pay ayırmaz mısın?

Doğup ölenleri hiç görmez misin?

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Kimi başkaldırmış hüküm sürüyor

Kimi kuvvet alır kimi eriyor

Kiminin hayatı sona eriyor

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Kimisi sürüyor keyf-u sefayı

Kimisi çekiyor derd-u cefayı

Hele biraz çalıştırın kafayı

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Kurtuluşumuz ancak imandadır

Aradığımız refah Kur’anda’dır

Bütün çırpınmamız hep bi faydadır

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Tanyeri’yim yazdım can-u gönülden

Biraz ibret alsan geçmiş günlerden

Dünya bizim olsa ne gelir elden

Kime kalmıştır ki bize de kalsın

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

Ya Rabbi! (Şiir)

Karanlık gecelerde ağlayan gözler için

Beytüllah’ın yanında söylenen sözler için

Habib’in dergâhında sürünen yüzler için

Saf ve temiz yaşayıp geçinen “öz”ler için

 

Semaya, huzuruna açılan eller için

Resul’un Ravzasına yağan o güller için

Yalvaran ve yakaran tertemiz diller için

Gözlerden dökülerek çağlayan seller için

 

Habib-i Kibriya’nın yüzünün hürmetine

Dert çekenlerin kırık gönüller hürmetine

Kerbela’da akan o kanların hürmetine

“Hu” diyen kullarının nefesi hürmetine

 

Arafat’ta yapılan dualar hürmetine

Evliyanın yaptığı münacat hürmetine

Sahabenin yaptığı itaat hürmetine

Abidlerin yaptığı o taat hürmetine

 

Biz mücrim kullarını, mağfiret eyle ya Rab!

Günahkâr kullarına merhamet eyle ya Rab!

Yüzümü halk içinde, temiz, pak eyle ya Rab!

Bizlere bol rızık ver, bizi bağışla ya Rab!

 

Yaptığım tövbeleri indinde kabul eyle

Sağlıklı bir ömür ver, kâmil-i iman eyle

Ölürken rahatlığı bizlere nasip eyle

Hesapta kurtuluşu bize müyesser eyle

 

Kur’an’ın nuru ile gözlerimi nurlu kıl!

İmanın zevki ile gönlümü huzurlu kıl!

Müşrikler karşısında Mü’mini onurlu kıl!

Gafletin karşısında bizleri şuurlu kıl

 

Çünkü benim Rabbimsin başka da ilah yoktur

Yalnız San’a sığındım çünkü rahmetin çoktur

İstekler hep Sanadır Sen’den başka Rab yoktur

Varsın, birsin, yücesin, hâşâ şerikin yoktur

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

Hz. Muhammed Mustafa (Akrostiş Şiir)

Hakikatın Kaynağı

Zülcenaheyn bir Mebus

 

M Merhametin Timsali

Umum ümmete Rehber

Hakkın sönmeyen Nuru

Alemlerin Serveri

M Mükemmel büyük İnsan

M Mü’minin gönül Eri

Ehli imana İmam

D  Dünyaların Baş Tacı 

 

M Muallimler Reisi

Unutulmaz bir Önder

Sönmez nurun kaynağı

Tutsakların felahı

Allah’ın halis Kulu

Faziletin timsali

Akıllar Muallimi

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR

Üstad ve Medrese-i Yusufiye (Şiir)

Üstad Bediüzzaman’ın dünyadaki hayatı

Hapishane ve sürgünler hayatını kararttı

 

Ömrünün ekser zamanı böyle yerlerde geçti

Ama hiç taviz vermeden iman yolunu seçti

 

İnsanların imanını kurtarma gayretiyle

Hayatını feda etti çalıştı her şeyiyle

 

Devletin ve milletinin çıkarlarını seçti

Bu yolda çalışma yapıp rahatından vazgeçti

 

Üstad ve talebeleri beraber çalıştılar

İman hakikatlerini neşredip dağıttılar

 

Bütün bu gayrete rağmen bazı din düşmanları

İftira atıp zararlı gösterdiler onları

 

Bunlar, sahip oldukları yayın organlarıyla

Bir de dedikodu yapan zayıf insanlarıyla

 

Üstad ve talebeleri durmadan suçladılar

“Dine dayalı cemiyet kuruyorlar” dediler

 

Elleri kelepçelenip hepsi tutuklanıyor

Kamyonlarla mahkemeye öyle götürülüyor

 

Suçu, bazı ayetleri yalnızca tefsir etmek

Ve Nur Talebelerini bir araya getirmek

 

Eskişehir Mahkemesi Üstad’ı tutukluyor

Mahpushanede oldukça zor günler geçiriyor

 

On bir ay hapis cezası onlara verilmişti

Çok sıkıntılı bir süreç o günden başlamıştı

 

Onu ayrı bir hücrede yalnız tecrit etmişler

Ve her türlü zorlukları şahsına yaşatmışlar

 

Burada tam on iki gün hiç yemek vermiyorlar

İdam mahkumu gözüyle onlara bakıyorlar

 

Gelen ziyaretçileri hiç kabul etmiyorlar

“Sizi de idam ederler” diye korkutuyorlar

 

Uyumak kabil değildi hamam böceklerinden

İğrenç tahtakuruları ve o pisliklerinden

 

Buradan tahliye olup Kastamonu’ya gider

Karakol karşısındaki evde ikamet eder

 

Orada oda hapsinde tam sekiz sene kalır

Denizli Mahkemesi de yirmi ay ceza verir

 

O’nun cezası bitince Emirdağ’a yollanır

Burada da bilmecbure uzun bir zaman kalır

 

Bu olaylar sırasında çok eziyetler görür

İşkence ve insafsızca birçok kez zehirlenir

 

Yaşlı ve hasta haliyle havasız hücrelerde

Nemli yerlerde tutulur o soğuk gecelerde

 

Oysa kendi odasında her gün soba yakarken

Ve daima mangalında her an ateş tutarken

 

Soğuk cezaevlerinde çok sıkıntı çekiyor

Hastalığından dolayı ona çok zor geliyor

 

Üstad’ı teselli eden çok değerli bir şey var

İslam’ın nurunu alan oradaki mahkumlar

 

Hidayete ermeleri Üstad’ı sevindirir

Çektiği bunca sıkıntı kendisine hoş gelir

 

Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR