Bir takım insanlar, bazı toplantılar düzenleyerek ruh çağırma seansları yapıyorlar, ortaya , üzerinde yirmi dokuz harf bulunan bir karton koyup bir kişinin ruhunu çağırıyorlar , ona bazı sorular soruyorlar, seansa katılanların parmaklarını değdirdiği bir fincanı o kartonun üzerindeki harflerde gezdirerek sorunun cevabını aldıklarını iddia ediyorlar.

Maalesef bu tür seanslara katılan , buradan duyduklarıyla hareket eden insanlar hatta müslüman kardeşlerimiz var. Üstad Bediuzzaman Hazretleri Risale-i Nur Külliyatında bu konuyu izah etmiştir.

“Bu mes’ele, felsefeden ve ecnebiden geldiği için ehl-i imana çok zararları olabilir ve çok sû’-i istimalâta menşe’ olmakla beraber içinde bir doğru olsa, on yalan karışıyor. Çünki doğruyu ve yalanı tefrik edecek bir mihenk, bir mikyas olmadığından ervah-ı habise ve şeytana yardım eden cinnîlerin bu vesile ile hem onun ile meşgul olanın kalbine ve hem de İslâmiyet’e zarar vermek ihtimali var.

Çünki maneviyat namına hakaik-i İslâmiyeye ve akide-i umumiyeye muhalif ihbarat oluyor. Ervah-ı habise iken kendilerini, ervah-ı tayyibe zannettirip belki kendilerine bazı büyük veliler namını verip, İslâmiyet’in esasatına muhalif sözlerle zarar vermeye çalışabilirler. Hakikatı tağyir edip, safdilleri tam aldatabilirler. Meselâ: Nasılki güneş, bir küçük cam parçasında ziyasıyla, hararetiyle, şekliyle görünüyor. Fakat o küçücük camın içindeki güneşin o küçücük timsali, kendi namına eğer konuşsa ve dese: Benim ziyam dünyayı istila ediyor, benim hararetim herşeyi ısıtıyor ve küre-i arzdan bir milyon defadan daha büyüğüm dese, ne derece hilaf-ı hakikat olduğu anlaşılır.

Aynen bu misal gibi: Bir peygamber, güneş gibi hakikî makamında iken o ispirtizmanın veyahut medyumluğun cam parçası hükmündeki istidadına göre bir cilvesinin tezahürü, o hakikat namına konuşamaz. Eğer konuşsa yüz derece muhalif olur. İspirtizmanın veya medyumluğun o mazhardaki cüz’î cilvesi, vahyin mazharı olan o manevî güneşin kudsî mahiyetine hiçbir cihetle kıyas olamaz. Çünki esfel-i safilîndeki bir cam parçası, manen a’lâ-yı illiyyînde olan o manevî güneşin hakikatını yanına getiremez. Getirmeye çalışmak da hürmetsizlikten başka birşey değildir.

Ancak onun makamına karib olmak için, Celaleddin-i Süyutî ve bir kısım evliyalar gibi seyr ü sülûk ile terakki ederek o manevî güneşin sohbetine mazhar olunur. Fakat böyle terakki, Risale-i Nur’un isbat ettiği gibi, Peygamber’in velayetiyle bir nevi sohbeti, kendi derecelerine göre ve kendi istidadları derecesinde olur. Fakat nübüvvet hakikatı, velayetten ne derece yüksek ise, ispirtizma vasıtasıyla veyahut terakkiyat-ı ruhiye cihetiyle mazhar olunan sohbet ve muhabere dahi, hiçbir cihette hakikî Peygamberle muhabereye yetişemeyeceğinden yeni ahkâm-ı şer’iyeye medar-ı ahkâm olamaz.

Evet dinden gelmeyen, belki felsefenin hassasiyetinden gelen celb-i ervah da; hem hilaf-ı hakikat, hem hilaf-ı edeb bir harekettir. Çünki a’lâ-yı illiyyînde ve kudsî makamlarda olanları esfel-i safilîn hükmündeki masasına ve yalanların yeri olan oyuncak tahtasına getirmek, tam bir ihanettir ve bir hürmetsizliktir. Âdeta bir padişahı, kulübeciğine çağırıp getirmek gibidir. Belki ayn-ı hakikat ve edeb ve hürmet ve istifade odur ki; Celaleddin-i Süyutî, Celaleddin-i Rumî ve İmam-ı Rabbanî gibi zâtların seyr ü sülûk-u ruhanîleri gibi seyr ü sülûk ile yükselerek o kudsî zâtlara yanaşmak ve istifade etmektir.

Rü’ya-yı sadıkada ervah-ı habise ve şeytan, peygamber suretinde temessül edemez. Fakat celb-i ervahta; ervah-ı habise, belki peygamberin lisanen ismini kendine takıp, sünnet-i seniyeye ve ahkâm-ı şer’iyeye muhalif olarak konuşabilir. Eğer bu konuşması şeriatın ahkâmına ve sünnet-i seniyeye muhalif ise tam delildir ki; o konuşan ervah-ı tayyibe değildir, mü’min ve müslüman cinnî de değildir, ervah-ı habisedir. Bu şekilde taklid ediyor.

Sâniyen: Şimdi Nur talebeleri böyle mes’elelerde derse muhtaç değildirler. Risale-i Nur, herşeyin hakikatını beyan etmiş. Başka izahata ihtiyaç bırakmamış. Risale-i Nur onlara kâfidir. Fakat Nur talebesi olmayanların aynı muhaberede, ahkâm-ı şeriat ve sünnet-i seniye esasatına muhalif telkinatı dinlememeleri lâzım ve elzemdir. Yoksa büyük hata olur.

Bir İhtar: Bu mektubdaki ruhlarla muhabere mes’elesine karşı edilen şiddetli tenkid; ecnebiden, fen ve felsefeden ve manyetizma ve ispirtizmadan gelen ve manevî bir şekli giyen bir meşrebe karşıdır. Yoksa İslâmiyet’ten ve tasavvuf ve ehl-i tarîkattan gelen ve bir derece ruhlarla muhabereye benzeyen ve naehillerin girmesiyle bir derece sû’-i istimal edilen ve pek az olan bir kısım sofilerin sofiliğine karşı değildir. Gerçi onlarda da bir cihette bazılara zarar olabilir. Fakat öteki gibi hiçbir cihette aldatıcı değil ve İslâmiyet’e hiçbir cihette zarar niyeti yok. Hem o ecnebiden gelen meşreb ise, hem tarîkat ve hem İslâmiyet aleyhinde olduğu gibi, o sofuların mesleğini de sukut ettirmeye çalışıyor ve âdileştiriyor.

Ehl-i tasavvufun zaîf ve tam sünneti yerine getirmeyen kısmı dikkat etsinler, kendilerini onlara benzetmesinler.” Allah böyle sapkın şeylerden ,şeytanın ve pis ervahların oyuncağı olmaktan bizleri ve neslimizi muhafaza etsin.Amin

Çetin KILIÇ

Kaynak;Risale-i Nur Külliyatı

Aleviler, bazı zındıklar gibi Peygamber (sav) aleyhinde değildir.

Alevi ve Şiilerin müfritleri değil Peygamber(sav) aleyhinde belki Al-i Beytin muhabbetinden ifratkarane muhabbet besliyorlar.
Hazreti Ali (ra) yirmi sene hürmet ettiği ve onlara Şeyhülislam mertebesinde onların hükmünü kabul ettiği Hazreti Ebubekir(ra), Hazreti Ömer(ra), Osman(ra)’a ilişmeseler, Hazreti Ali(ra) o üç halifeye hürmet ettiği gibi, onlarda hürmet etseler farz namazını kılsalar yeter.

Risalei Nur şakirdlerinin en büyük üstadı, Peygamber(sav)’den sonra Celceluyetin şehadetiyle İmam Ali(ra)’dır.

Onun muhabbetini dava eden Şiiler, Aleviler, Risale-i Nur’un derslerini Sünnilerden ziyade dinlemeseler, Al-i Beyte muhabbet davaları yanlış olur.

İttihadı İslam için dualar ettiğimiz bu zamanda bu hakikatlere çok müştakız.

Çetin KILIÇ

Kaynak: Risale-i Nur

Kur’an hizmetinde yanyana saf tutan mümin kardeşlerim. Ey aziz ve necip Arap kavminin nurani azaları!
Bin dörtyüz seneden beri İslam’ı parçalamak için hücum eden küffar orduları nihayet birinci dünya savaşında emellerine nail oldular.
Türk ve Arap iki müslüman kardeşin muhabbetini yalanlarla bitirdiler.
Kur’ana olan  bağlılığımıza, peygamberimiz(sav)e olan bağlılığımıza tahammül edemediler.
Dünyaya insanlığa kazandırdıklarımızı hazmedemediler.

Mimar Sinan’ı , Burini’yi, İbni Sina’yı, Farabi’yi, Battani’yi, Razi’yi, bin Kurra’yı, Nurettin Batruci’yi daha nice müslüman ilim adamlarını çekemediler.
Tıp alanında, mimarlık alanında, matematikte, astronomide, felsefe, eczacılık, jeoloji , meteroloji gibi birçok ilim alanında insanlığa hizmetlerine tahammül edemediler.

Allah’ın rızasını kazanan Peygamberimiz Sav’in iltifatına mazhar olan nice veli , mümin kulları anlamak istemediler.
Bütün bunları unutturmak için her türlü yolu denediler deniyorlar.
Müslümanların bir araya gelmesini engellemek için akla gelmeyen desiseler oyunlar yapıyorlar.
Bütün bunlar yetmezmiş gibi dünya üzerinde İslamı bitirmek, Müslümanları yok etmek için amansız bir savaş veriyorlar.
Allah’ın vaadi var nurunu tamamlayacak elbet Hiç şüphemiz yok en gür seda İslamın olacak İnayet i ilahiyeyle Risale-i Nur gibi Kur’an tefsiriyle müellifi Bediuzzaman’la Müslümanlığın büyük zaferini bilemediler göremediler. Hiç birileri şimdiye kadar Risale-i Nur un karşısına çıkamadılar, müellifini mağlup edemediler.

Biz Türk’ler, gerek Arap milletini gerek dünyada İslamı seçmiş bütün müslüman kardeşlerimizi Allah namına Peygamberimiz Sav hesabına sonsuz bir sevgi ve nihayetsiz hürmetle kalbimizle ruhumuzla seviyoruz, muhabbet besliyoruz , dua ediyoruz. Allah’ın dini için her şeyi yapmaya her türlü fedakarlığa hazırız.

Cenab-ı Hak’ka yalvarıyoruz

Üstadımız Bediuzzaman Hazretleri ‘nin verdiği mujdeyle Türk ve Arap iki kardeş olacak, ittihadı İslam gerçekleşecek , o müthiş düşmanların fesat tohumları kendi yüzlerine atılacak, mezalim altında inim inim inleyen tüm Müslümanlık yeniden ayağa kalkacak , insanlığın başına geçecek dünyaya barışı getirecek inşaallah.

Çetin KILIÇ /Lüleburgaz

Kaynak;Risalei nurdan Hüsrev abi

Hususen ümmeti fesat zamanında sünneti seniyeye ittiba, ehemmiyetli bir takva ,kuvvetli bir imanı ihsas eder.
Kur’an denizinin defineleri, sünneti seniye ile muvazene edilirse tamamıyla ihata edilebilir.
Küfre giren ehli dalaletin kemmiyeten çokluğu ,şeytan ve avanelerine karşı sünneti seniyeye yapışmaktan başka çare yoktur.
Şeytanın tahribatına karşı sünneti seniyeye ittiba et.
Eğer bir konuşmacı şeriatın ahkamina, sünneti seniyeye muhalif konuşuyorsa ervahi habise sahibidir. Müslümanın sünneti seniyeye muhalif telkinatı dinlememesi lazım ve elzemdir.
Üstadımız Bediuzzaman Hazretleri ,ömrü müddetince sünneti seniyeye muhalif hareket etmemek için idam cezalarını hiçe saymıştır.
Sünneti seniye dairesinde hareket etmek imana tesirli ve ehemmiyetli bir rehberdir.
Üstadımız Bediuzzaman Hazretleri sünneti seniyeye muhalif hareket etmemek için otuzbeş seneden beri dünyayı terk etmiş ,sünneti seniyeyi ihya eden eserler neşrederek adeta devri saadetin bir cilvesini yaşatmıştır.
Sünneti seniyenin muhafazası için hayatını ve herşeyini feda eden bir mazlumun şekvası elbette cevapsız kalmayacak.
Sünneti seniyenin şuaı, bir iksirdir.
Gençlerin sünneti seniyeye ittibaları ,iffet ve istikamet noktasında ne kadar kıymettardır.
Sünneti seniyeye ittiba et, çocuklar ahirette size şefaatçi olsun.

Derleyen ;Çetin KILIÇ

Kaynak;Risale-i Nur