O’nu zehirlemek için plan kuruluyordu
Yukarıdan emir alan bir bekçi kandırılmış
Gizlice evine girip aşına zehir katmış
O zehirin gücü O’na büyük etki yapmıştı
Sabaha kadar kıvranıp çok ızdırap çekmişti
Bir hafta kadar aç-susuz perişan halde kalmış
Daha sonra şifa bulup eski halini almış
Üstad ölüm tehlikesi geçirdiği günlerde
Sabaha kadar bekleyip gözyaşları içinde
O’nun nöbetini tutan talebe kalıyordu
O geceki durumunu şöyle anlatıyordu:
“Gecenin sonuna doğru sabah yaklaşıyordu
Gözleri kapalı iken yatağında doğruldu
Ellerini göğe doğru açıp yavaş bir sesle
Benim duyabileceğim çok kısık bir nefesle
Risale-i Nur hizmeti ve talebelerine
Dualar etti ve düştü yatağın üzerine”
Hizmetini iki üç genç sırayla yapıyordu
Üstad ise bu gençlere dualar ediyordu
Bir müddet o gençleri de hizmetten menettiler
Fedakâr talebeler ise asla vazgeçmediler
Risaleleri okuyup yazmaya başladılar
Fedakârlık göstererek her tarafa yaydılar.
Ahmet Tanyeri – DİYARBAKIR