…..ve Yalnız Lale, Çiçeği çok sevdi

balçıktan toprağa baktı, baktı

Gül’ün anavatanını gördü

bulutların üstünden bakan Papatyalar

toprağı kıskandılar, filizleri kıskandılar

hüzünle baktılar, Yalnız Lale’ye

 

Ateş de kıskandı, toprağı,

kibirle başkaldırdı , Lale’ye…

 

Emir büyük yerden, sonuç değişmedi,

nice Sümbüller, Zambaklar çıktı topraktan

ve nice Zehirli Sarmaşıklar, örttü üstlerini

kanlı savaşlar, hiç bitmedi.

 

…ve yıllar sonra o çöldeki bir çift filizden

bir Gül açtı, ta gönülden

önce yetim, sonra öksüz kalırken

doldurdu kokusu yeri, göğü

hiç kesilmeden

Yalnız Lale’nin dilinden dökülen fermanlar Gül’ün elinden dağıtıldı, senelerce tek tek

Zehirli sarmaşıkların ayakları altında inleyerek Sümbüller, Zambaklar açtı çölde renk renk

 

Gülün kokusunun ardından

Sümbüller, Zambaklar da kokularını bıraktılar

kaç asır geçse de aradan

Gülün kokusu gelmiyor mu sana

Kubbe-i Hadra’ dan?…

 

Dr.Selçuk Eskiçubuk

www.NurNet.Org