O melun “bana ne” cilik bizleri yakandır,
Milleti perişan ediyor, hayli zamandır,
Bencillikten ötürü, çoğu yerinde sayandır,
Ya Rab, uyuyan milleti Lütfünle uyandır.
Çekilsin önümüzden, bu simsiyah perde,
Minare de ki ezan, sokmalı mabedi vecde,
Kusurlu abd, hüşyar gönülle yapmalı secde,
Ya Rab, uyuyan bu halkı, feyzinle uyandır.
Kur’an, Mü’minlerin kalbini Nurla doldursun,
İslam satırda değil, onla, gönüller dolsun,
Zerratı cihanda, bu yazı, çok net okunsun,
Ya Rab, bizi dini yaşamak için, uyandır.
Müslüman olan, imanın icabını bilsin,
La kayd geçen bütün vaktini, bir anda silsin,
Mücahid olmaya ruhu, pervane kesilsin,
Allah’ım, uyuyan kalpleri hemen uyandır.
Asırlarca, çok milele önderdi bu millet,
Geçmişte ki celadeti bize, gene lütfet,
Bir an önce durabilsin, çektiğimiz zillet,
Tarihine yabancı kalanı, sen uyandır.
Milletleri nurlatmaya sebep, büyük işler,
Kur’ana feda olma gayretiyle, o genişler,
Lakin nerede bizde, bu kuvvetli sezişler,
Ya Rab, bizi sakın üzme lütfünle uyandır.
Rahmetinden kalbimize, nur inmeyecekse,
Feryatları, bir gün yurdumun, dinmeyecekse,
Kara geceler ülkemi ye’se gark edecekse,
Sen, lütfünle koru, bizi feyzinle uyandır.
Kurtar bizi tekrar, küfre dönüş kazasından,
Yıllarca asırlarca, yaşanan kanlı yasından,
Kurtar şehit yurdunu, çekilmez acısından,
Kudretinle yaşat bizi, rüştünle uyandır.
Ya Rab, sana teslim olduk, başka yerimiz yok
Bizi çiğneyecek, düşmanların sayıları çok,
Masivanın yardım eline, bizim gözümüz tok,
Ya Rab, Rahim isminle, doyurup bizi kandır.
Abdülkadir HAKTANIR