Seni seviyor gök ve yer
Kıymetin dünyaya değer
Sen başkasın ey Medine
Resul’e oldun bir ana
Kucağını açtın O’na
Her yer ayrı sen bir yana
Sen başkasın ey Medine
Resul’üm bağrında yatar
Kalbim Medine’de atar
Hasretime hasret katar
Sen başkasın ey Medine
Güzelliğin dilden dile
Benziyorsun bir kandile
Nakşedilmiş bir mendile
Sen başkasın ey Medine
Kutlu ve güzel diyarsın
Sevgili Resul’e yarsın
Medine’m iyi ki varsın
Sen başkasın ey Medine
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
Hicran dolu gönlümü atabilsem denize
Mahzun bakışlarınla getirdin beni dize
Etme ey dostum etme, ne olur acı bana
Tebessüm et, gül biraz, halime acısana
Tebessüm et ki yüzüm ebediyen solmasın
Ağlamasın gözlerim, gözyaşlarım olmasın
Neler çektim bir bilsen şu dünyanın elinden
Yıkıldı hayallerim insanların dilinden
Eriyen kurşun gibi döküldüm yeryüzüne
Ruhumun sıkıntısı dönmedi hiç özüne
İstiyorum insanlar bağlı kalsın sözüne
Ahmet TANYERİ – ANKARA
04.Nisan.1979
Birkaç sözüme ne dersin
Birazcık yüz versem sana
Ardından astar istersin
Sana gönül bağlayanı
Sırtından atar gidersin
Dostluğuna güven olmaz
Çünkü şeytandan betersin
Aklı olan her bir kişi
Sana hiç gönül bağlamaz
Kendini sana kaptırıp
Izdırap çekip ağlamaz
Güvendim sanki ne oldu
Halimi ettin perişan
Senin şeytani şerrinden
Korusun O Azimüşşan
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
Hoş geldin dünyamıza
Hoş geldin çağımıza
Hoş geldin aramıza
Bereketlendirdin varlıkları
Umutlandırdın günahkârları
Baş tacısın kâinatın
Sebebisin mevcudatın
Kaynağısın şu hayatın
Müjdeyle geldin günahkârlara
Afla geldin isyankârlara
Mürüvvetle geldin zulümkârlara
Hakikat güneşi oldun
İnsanlığın kalbine doğdun
Karanlıkları nura boğdun
Gece ve gündüzlerin rengi değişti
Duygu ve düşünceler derinleşti
Sözler ve lezzetler enginleşti
Getirdiğin nur her yere ulaştı
Sen doğdun putlar devrildi
Kisranın sarayı çatır çatır yıkıldı
Mecusilerin bin yıllık ateşi söndü
San’a gölü kuruyup çöle döndü
O günden beri her yer nurlu
Sana iman eden müminler huzurlu
Hak geldi batıl zail oldu
Ehli küfür karanlıklarda boğuldu
Salat – Selam Sana olsun
Al ve Ashabına olsun
Ey kâinatın Efendisi
Ey Allah’ın Resulü
Ey Rabbimin Sevgili Kulu
Ey gözlerimin Nuru
Ey gönüllerin süruru
Hoş geldin Ey Sevgili
Hoş geldin Ya Resulallah
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR
Nedir bu ah-u figanın?
Derdin nedir ki ey bülbül
Neden tutuştu her yanın?
Yoksa seni yakan gül mü?
O mu derdinin dermanı?
O mudur seni ağlatan?
O mu kararttı dünyanı?
Bilmez misin vefasızdır
Bahçenin güzel gülleri
Bu yüzden de şanssız olur
O bahçenin bülbülleri
Mağrur gülün etrafında
Pervaneler gibi dönme
Ateşlere düşmüş gibi
Bir yanıp ta bir de sönme
Seni ağlatan o güller
Ebedi kalacak sanma
Güllerin cazibesine
Sakın kapılıp ta kanma
Tanyeri’nin sözüne bak
O kadar güle yüz verme
Şu kısacık hayatında
Rahat ol kendini germe
Ahmet TANYERİ – DİYARBAKIR