Etiket arşivi: tesettür

Aile Sağlık

“-ALLAH’IN SİZE LANETİNİ İSTER MİSİNİZ?”

Yorum yapın
Bu soru kime sorulursa sorulsun, hemen kesin bir ifadeyle “Hayır, asla..” gibi cevaplar alınır. O cevabı verenlerden bilhassa nisa taifesinden bazıları, acaba o sözleriyle umumî yerlerdeki giyimlerinin tezat halinde olduğunun farkında mıdırlar?
Osmanlı Devleti’nin son dersiâmlarından olan meşhur İskilip’li Muhammed Âtıf Efendi, o zamanki takvime göre 1339 tarihinde, İstanbul Matbaa-i Âmirane’de basılmış ve üzerinde “Ahkâm-ı tesettüre vakıf olmak isteyen erkek ve kadın Müslüman’a bir nüsha lâzımdır” ibaresi yazılı “Tesettür-ü Şer’î” adlı ve daha sonra günümüz Türkçesi’ne de “İslâmî Tesettür” adıyla aktarılıp neşredilmiş olan mühim risalesinde, İslâm’a uygun şekilde örtünüp-giyinmelerinin nasıl olabileceğini Müslüman hanımların dikkatine sunmuştur.   
Ülkemizde ve bazı İslâm ülkelerindeki Müslüman hanımların bir kısmı umumi yerlerdeki kıyafetleriyle, vücutlarının elleriyle yüzleri haricindeki azalarının tenini örtmüş olsalar bile maalesef hattını örtmeyen giyimleriyle, o mühim risalede nakledilen,  Peygamberimiz’in (s.a.v.):
“Surette elbiseli, hakikatte çıplak kadınlara, Allah lanet etsin” hadisini belki de bilmediklerinden, Allah’ın kendilerine lanet etmesini isteyen bir hal sergilemektedirler!
Müslüman ülkelerin Türkiye gibi bazılarının bilhassa büyük şehirlerindeki “Umumî yerler”, günümüzde maalesef o kıyafetlerdeki Müslüman hanımlarla doludur. Onlara belki de bilmedikleri bu mevzuda gerekli ve yeterli dinî irşad, tebliğ ve ikaz vazifesi yapılmadığından, bunların sayıları her gün artmaktadır.
Bu halin ortaya çıkışının sebebi merak konusu olabilir; belki “Gizli Dünya Devleti”nin piyonu olan “kadın giyimi modasını belirleyiciler”, belki Bediüzzaman’ın “Lem’alar” adlı eserinde hanımların tesettürü ile ilgili “Yirmidördüncü Lem’a”nın “İkinci Nüktesi”nin ilk cümleleri arasında bahsettiği “…Bildim ki: Nasıl, İslâmiyetin hayat-ı içtimâîyesine ve dolayısıyla dîn-i İslâma zarar vermek için gençleri yoldan çıkarmak ve gençlik hevesatıyla sefahete sevketmek için bir iki komite çalışıyormuş. Aynen öyle de; biçâre nisâ tâifesinin gafil kısmını dahi yanlış yollara sevk etmek için bir iki komitenin te’sirli bir sûrette perde altında çalıştığını hissettim. Ve bildim ki: Bu millet-i İslâma bir dehşetli darbe, o cihetten geliyor” cümleleriyle mi ilgilidir, başka sebepleri de var mıdır ve o sebeplerin tümü bir araya gelmekle mi bu netice hâsıl olmaktadır?  
Fakat bu hal, Türkiye’nin ve bazı İslâm ülkelerinin bilhassa büyük şehirlerinin umumî yerlerinde görülen “manevî bir yangın”dır ve büyük manevî zararlara sebeb olmaktadır! Herhangi bir maddî bir yangının çıkış sebebi de merak edilmekle birlikte, bunun araştırılmasını yapmaktan önce, o yangını durdurarak vereceği zararının önlenmesine çalışıldığı gibi, bu manevî yangınlarda da ayni şekilde davranmak icap eder. Bu manevî yangınların durdurularak  vereceği zararın büyümesinin önlenmesi ise, bu işi yapabilecekler tarafından ve usulüne göre İslâmî irşad, tebliğ ve ikazın yapılmasıyla olabilir.
Bu mevzuda gereken dinî irşad, tebliğ ve ikazı yapmak vazife ve mükellefiyeti, Türkiye’de öncelikle ve bilhassa, Diyanet İşleri Başkanlığı Teşkilatımızın ilgili personelinin üzerindedir. Buna rağmen, şimdiye kadar bu teşkilatımızın ilgili personelinin bu mevzuda gerekli ve yeterli görevi ifa ettiğine rastlamamak, bu yazının yazılarak neşredilmek için teklif edilmesi ihtiyacının doğuş sebebi olmuştur.
Bilindiği gibi, dinî irşad, tebliğ ve ikaz usulüne göre yapılmalıdır; muhataplarına sosyal paylaşım sitesindeki hesabından veya başka şekillerde hakaret etmek, dinî irşad değil; tam aksine muhatabının yanlışında ısrarına sebeb olmaktır. Böyle yanlışlar yapan bazı diyanet görevlilerinin açığa alınması veya görev yerlerinin değiştirilmesi, Diyanet Camiası’ndaki diğer irşad görevlilerinin ayni âkibete uğramamak için bu mevzudaki vazifelerini doğru şekilde de yapmayışlarının haklı bir gerekçesi olamaz.
Eğer dinî irşad ve tebliğin mevcut durumda (konjonktürde) nasıl yapılabileceği mevzuunda din görevlilerimizin bilgi noksanlıkları ve kararsızlıkları varsa, Diyanet İşleri Başkanlığımızın “Hizmetiçi Eğitim Programları”nda, İl ve ilçe Müftülüklerinde yapılan toplantılarda, tertipleyeceği seminerlerde, konferanslarda ve “Hizmete Özel” neşriyatında  bu mevzu ele alınabilir.
Diyanet camiasındaki “vaize” kadrosundaki hanım görevlilerin ve onlarla ayni cinsiyetteki diğer görevlilerin kendi hemcinslerine kolaylıkla yapabilecekleri bu dinî irşad, tebliğ ve ikaz görevini, eğer yakın akrabalığı veya sözünü dinleyebilecek bir komşusu vb değilse karşı cinsten bir Müslüman’a herhangi bir erkek Müslüman, onu doğrudan muhatap alarak yapamaz. Diyanetin bir erkek görevlisi ise, kendi cinsinden (erkek) dostlarına ve cami cemaatından olan erkeklere, belli bir şahsı hedef göstermeden umumî olarak  bu mevzuda doğru bilginin aktarımında bulunabilir.
Çünkü, Peygamberimiz’in (s.a.v.) o hadisinde beddua ettiğ “Surette elbiseli, hakikatte çıplak kadınlar”dan bazıları, o erkek din görevlilerinin vaazlarında ve özel sohbetlerinde doğrudan muhatap alabileceği cemaatindeki erkeklerden bazılarının kızı, gelini, torunu, yeğeni, nişanlısı veya hanımı, vd gibi, karşı cinsten muhatap alarak bu mevzuun önemine dikkat çekebilecekleri kişilerden olabilir ve o erkekler vasıtasıyla da, gereken irşad, tebliğ ve ikazda bulunmak mesuliyeti erkek din görevlisi tarafından yerine getirilmiş olabilir.
Diyanet camiasındaki ilgili erkek görevlilere bu mevzudaki mesuliyetlerini âyetlerden ve hadislerden kaynaklar göstererek burada hatırlatmak gerekmez; onları zaten bilirler, bilmiyorlarsa araştırıp öğrenebilirler. Sadece, onların bu mevzudaki dinî irşad, tebliğ ve ikazları halinde, bazıları tarafından kendilerine “özel hayata müdahale edildiği” şeklinde haksız bir suçlamanın yapılabileceği ihtimaliyle ilgili endişeleri varsa, ona cevap da olabilecek, sosyal paylaşım sitelerimde birkaç gün önce paylaşmış olduğum şu cümleleri burada nakletmek istiyorum:
“Peygamberimiz (s.a.v): ‘Surette elbiseli, hakikatte çıplak kadınlara Allah lanet etsin’ buyurmuştur. Halen, umumî yerler bunlarla doludur.
‘Özel hayat’, kişinin kendine has yaşayışı, yaşama tarzı, yalnız kendisini ilgilendiren halleri ve davranışlarıdır. Bu deyimin manası budur.
Toplum içinde herkese açık olarak gösterilen hallere ve davranışlara yanlış olarak ‘özel hayat’ denilmek suretiyle, onlar savunulamaz.” 
Prof. Dr. Mustafa NUTKU
Yazılar

Ahir Zamanda Mücahide Olmak

Yorum yapın
Çok değerli mücahide kardeşlerim.. Mücahide dememe şaştınız mı yoksa? Benim için İslam’ı kabul eden ben Müslümanlardanım diyen bütün kadınlar içlerinde çıkmayı bekleyen o cihat ruhunu saklayanlardır..

İman etmek öyle basit bir şey mi? La ilahe illallah davası uğruna nice kutlu insanlar şehit olmadı mı? Hem siz sadece cihat savaş meydanlarında silahla yapılır mı zannediyorsunuz?..

Ahir zamanı bir savaş meydanı olarak görelim. Etrafta dinimizle , kutsal kitabımızla , anamızdan babamızdan üstün tuttuğumuz Peygamberimizle(sav) savaşan insanlar yok mu?.. Hani bazen deriz ya ; keşke asrı saadette yaşasaydık Uhud da Bedir de düşman ile bilek bileğe savaşsaydık diye.. O zamanlara gitmene gerek yok kardeşim düşmanlar kıyamete kadar var. HAK ile BATIL savaşı devam ediyor. Peki nefislerimize sormamız gerekmiyor mu sen bu savaşın hangi tarafındasın? diye.. Tuhafınıza gitmesin çünkü bazen bilerek bazen bilmeyerek karşı taraftan taraf olabiliyoruz maalesef..
Kaçımız MODA denilen cehennem odası uğruna hakiki tesettürü kurban ettik bir düşünün.. Allah cc. kadının evde oturmasını cihat kabul ederken şeytana uyup kendimizi sokaklara atmadık mı.. Marka takıntılarımız yüzünden Deccalin bir özelliği olan İSRAFI düstur edinmedik mi.. Aman ayıp olmasın diye o elmas eli namahreme uzatmadık mı.. Namazı eğlenceye , müziği kur’an okumaya , tv izlemeyi zikire tercih etmedik mi?..
Vuruyorum sana ey nefsim! duyuyor musun? bakıyorum da hiç üstüne alınır değilsin!

Sana diyorum sana! Bak bu tarafa.. HAKİKAT TOKADINI yüzüne bir bir çarpıyorum.. Ama biliyorum seni , dünyaya sevdalısın! Ahiret umurunda değil , mesele ölüm , kabir , hesap , ahiret deyince arkana bakmadan kaçıyorsun.. Ne zor dimi senin için namahreme gözükmemek? Tabi biliyorum ; her cemal ve kemal sahibi güzelliğini görmek ve göstermek ister. Ama şunu bil ey nefsim! Sen o cemalini haramlardan saklamadıkça cennette CEMAL’i hayalinde bile göremezsin.. İlahi! Sanki cennete gitsem seni götürmeyeceğim?Yapışmışsın Dünyaya bırakmıyorsun. Dünya tuzlu su gibi ey nefsim!  içtikçe susuzluğun daha da artacak , doymayacaksın , yorulacaksın , bir lezzet alsan bin elem çekeceksin bunu bile bile hala İNAT ediyorsun!.. Rabbime koşacağım ayağıma çelmeyi takıyorsun..

Az önce Rabbine gitmek isteyen ama nefsin arzularını bastırmaya çalışan bir insanın nefsi ile SAVAŞ’ını okudunuz.. Sizce bu da cihat değil midir? Burnunun ucunu göstermeye haya eden bayan kardeşlerim mücahide değil de nedirler?..
”En büyük cihat nefse karşı yapılandır..” buyurmuş Yaveri Ekrem (sav)..
Hanım kardeşim bu sözüm kendi nefsim ile sanadır. Senin cihadın ; Evinde oturmak , çocuklarına ninni söylemek , eşinle iyi geçinmek , Allah için ilim öğrenmek , tesettüre riayet etmek ve farz ibadetlerini yapmandır.. Allah bu şartlarda sana cennetine hangi kapıdan istersen girme GARANTİSİ veriyor..
Ahh bir bilsen ne kadar değerlisin.. Değerli bir Mücevher gibisin.. Hassas , narin , korunmaya muhtaç , nazenin bir çiçek gibi.. O yüzden din düşmanları hep kadınlar üzerine oynuyor. Tesettüre moda denilen illeti sokup seni ”hem dinime uyarım , hem de nefsimin istediğini, yaparım” saçmalığına sürüklüyor! UYANALIM ARTIK!..
Bir kadın öğrenirse çocuğuna da öğretir!
Bir Hadice bir Fatıma , Zeynep yetiştirir
Bir Hacer , tam teslim bir İsmail büyütür..
Bunu biliyorlar kardeşlerim , işte bundan ÇOK KORKUYORLAR..
Sen Mücahidesin! İslam hanım efendisisin.. Ayağının altında cennet , başının üstünde AYET taşıyorsun.. Senin yerin cennette Hz. Meryem , Hz. Asiye ile hasbıhal etmektir.. Ahirette akranlarını bu mübarek hanımların yanında gördüğün de iç çekmeyecek misin? Herkes 6. kattan Cemalullah’ı seyrederken sen mahrum kalmaya dayanabilecek misin?  Herkes Resulullahın (sav) elinden Kevser suyu içerken sen uzaktan izlesen çok koymaz mı insana?..Cehennem çok büyük bir ceza ama en büyük ceza bu RAHMET deryasından nasiplenememek değil midir aslında..
Eğer simdi dualar düştüyse diline , vicdanında bir sızı hissettiysen okuyunca, senden benden neden MÜCAHİDE olmasın.. Şimdiye kadar nefsini dinledin şimdiden sonra o seni dinlesin! Savaş et nefsinle , cihat et! İnanıyorum , yapabilirsin!..Uhud da Bedir de değildin ama bak ahir zaman meydanındasın. Tavırların , mümine duruşun , vakur  , dininden taviz vermeyen yönünle safını gösterebilirsin..
Senin kalen İMANIN , kalkanın ÖRTÜN , cihadın ise İLMİN olsun.. Sen farklısın dostum çok farklı! Sen değişirsen dünya değişir. Bir nesil senin imanınla yeşerir ve yetişir..
Senin saçların bir şiire konu olamayacak kadar değerli
Mahremin, haram sofralarda konu olamayacak kadar mukaddes..
Senin Ruhun dünyaya meyletmeyecek kadar yüce ,Sanki  ötelere kanat çırpan bir kuş..
Sen ki , heveslerini gül kokulu bir çeyiz sandığında cennete saklamışsın,
İndir dünyayı sırtından, hadi durma Rahman’a koş..
Son sözü Kur’an-ı Kerime bırakıp , mücahide olmayı bekleyen ruhunuzu Allah’a emanet ediyorum..
  • ”İster erkek ister kadın olsun, benim yolumda çaba gösterenlerden kimsenin çabasını boşa çıkarmayacağım..” (Al-i İmran ,195)
  • ”Davamız uğrunda CİHAT EDENLERİ bize varan yollara yönlendiririz..”(Ankebut, 69)
  • ”Erkek veya kadın , kim mü’min olarak iyi amel işlerse biz ona hoş ve huzurlu bir hayat yaşatırız ve yine böylelerini yapageldikleri en güzel şey ne ise ona göre ödüllendireceğiz..” (Nahl,97)
  • ”Allah’ın rahmeti, iyilik yapan ve iyi kullukta bulunanlara muhakkak ki pek yakındır..” (Araf,56)

Burcu Ercivan – Risale Ajans

Yazılar

Unutkanlık Üzerine

Yorum yapın
Hani Rabbin meleklere demişti ki: ”Ben çamurdan bir beşer yaratacağım. Ona suret verip yarattığım ruhtan üflediğimde, hepiniz onun önünde secdeye kapanın.” Meleklerin hepsi birden ona secde etti. Ancak iblis müstesna. O büyüklük tasladı ve kafirlerden oldu.
Allah buyurdu ki: ”Ey iblis! Kudretimle yarattığım şeye seni secde etmekten alıkoyan nedir? Kibir mi taslıyorsun; yoksa gerçekten yücelerden misin?”
İblis ”Ben ondan daha hayırlıyım.” dedi. ”Beni ateşten, onu ise çamurdan yarattın.”
Allah buyurdu ki: ”Öyleyse çık Cennetten. Artık sen kovulmuş biri sin. Kıyamet gününe kadar lânetim senin üzerinedir.”
İblis ”Ey Rabbim, onların diriltilecekleri güne kadar bana mühlet ver” dedi.
Allah buyurdu ki: ”Sen mühlet verilenlerdensin. Bu mühlet, İlâhi ilmimizde vakti belli olan bir güne kadardır.”
İblis dedi ki: ”Senin izzetine yemin olsun ben onların hepsini azdıracağım. Ancak onlardan ihlasa erdirdiğin kulların müstesna.”
Allah buyurdu ki: ”Bu doğrudur ve Ben hakikati söylüyorum: muhakkak ki cehennemi sen ve sana uyanların hepsiyle dolduracağım.” — Sa’d süresi 38:71-85.
seytan.in.hileleriVe İblis huzurdan ayrıldı. Artık şeytanın hikayesi başlamıştı… Şeytan durdu ve bir süre düşündü. İşe nereden başlanabilirdi? Neler, nasıl yapılmalıydı? İnsanlara ‘haydi Cehenneme birlikte gidelim!’ demekle bu iş olmazdı. Cehennemi, Cennet gibi göstermek gerekirdi. İnsanoğluna düşman olduğu halde dost görünerek onları kandırmak şimdi elzem olmuştu. Soldan yaklaşamadığı birisine sağdan da yaklaşabilmeliydi. Strateji, ince ve hileli olmalıydı. Bu, pek de kolay görünmüyordu.
Bir kibir uğruna üstlendiği vazifenin ağırlığı çöktü omuzlarına. Vazifesini zorlaştıran bir dizi faktörle karşı karşıya olduğunu şimdi daha iyi anlıyordu. Her şeyden önce insan, İslam fıtratında yaratılıyordu. Ve içinde yaşadığı kainat ta buna şahitlik ediyordu. Semavi kitaplar ve peygamberler de buna apaçık deliller teşkil edeceklerdi. Ve azdıramayacağı ihlasa erdirilmiş insanların her birisi onun yolunda aşılması imkânsız birer dağ gibi duracaktı. Velhasıl işi çok zordu. Ve kendi kibirlenmesini hatırladı. Allahın bir emrine kasten karşı gelerek sonra tevbe etmemekte direnmenin cezası her halde ebedî cehennem olacaktı. Acaba bütün bunlara değer miydi?
Dönüp özür dilemek, bütün bu lânetli işleri binlerce sene sürdürerek sonunda ebediyyen ateşte yanmaktan daha kolay olmasındı? ‘Ama hayır’ dedi, ‘bunu kesinlikle yapamam.’ Ben muhakkak ki üstün bir mahlukum ve bunun anlaşılmadığını düşünüyorum. Hem bunun artık dönüşü olmadığını ve tövbemin de kabul edilmeyeceğini zannediyorum. Artık vakit geçirmeden işe koyulmalıyım!
Ve bunun üzerinden bin yıllar geçti, zaman gele gele asr-ı saadet oldu. Şeytan, bu geçen zaman süresince yeryüzünün diğer toplulukları gibi Arabistan toplumu üzerinde de, o ilk baştaki iddiasında oldukça etkili olmuştu. Son Kitabın ve Peygamberin (s.a.v.) gönderildiği ortamda cahiliyet ve gericilik diz boyu yaşana gelmekteydi. Bu insanlığın en bedevi kavmini kendi kız çocuklarını diri diri toprağa gömmeye kadar götüren azgınlık şekillerinden birisi de açık saçıklıktı. Hatta öyle ki, Kabedeki putlar bile müşriklerce açık saçık biçimlerde ziyaret ediliyordu.
İşte bu zamanda ve ortamda gönderilen Resul (s.a.v.) ve nazil olunan Kur’an, inananlara tesettürü emrediyor, nazarları helâl olmayana sarf etmeyi yasaklıyordu. Ve bu dairede hareket etmeye çabalayan mü’minlerin kuvve-i hafızalarındaki netlik hemen dikkati çekiyordu. Hz.Peygamberin (s.a.v.) kendisine Cebrail (a.s.) vasıtası ile vahyedilen ayetler, bunları ilk kez ve bir kez duyan insanların hafızalarına yanlışsız kaydediliyordu. Keza Resulullahın (s.a.v.) sözleri ve halleri de bu keskin nazarlarda eksiksiz iz düşümünü derhal buluyordu. Bu insanların kuvve-i hafızaları bir çocuk kadar saflaşmaktaydı. Onlar için bir şeyi bir kere görmek veya duymak, hiç unutmamacasına öğrenmek için yeterliydi. Ve böylesi berrak nazarlarda ve keskin hafızalarda kazınan bu sözlü kültür birikiyor, birikiyordu.
Yine günlerden bir gün hadis konusunda uzman on âlim toplanarak, hafızasında bir milyondan fazla hadisin senetleri ile var olduğu söylenen İmam-ı Buhari’yi denemek için, herbiri senetlerini karıştırarak kendisine on adet hadisin doğruluğunu sorarlar. Hepsini baştan sona dinleyen İmam, söz konusu yüz hadisi soru sırası ve doğru senetleri ile sıralar. Bu muazzam kültür birikimi ve öğrenileni unutmama hâli, mü’minlerin hakikat noktasında bildiklerinin bütünü ile düşünüp, bu bütünlük içinde yaşamalarına imkân tanıyordu. Çoğunluğunu eğitimsiz hatta ümmî insanların oluşturduğu bu toplumun birike gelen İslamî kültürü, onun fertlerinin günlük hayatlarında bir bilinç motifi olarak her zaman yansımaktaydı.
Mü’minler, aciz ve fâni oldukları, bu dünyada bir imtihan yaşadıkları, Allah ve ahiretin var olduğu gerçeğini hiç unutmadan yaşıyorlar, toplumsal ilişkilerini de bu gerçeklikle düzenliyorlardı. Ve ehl-i İslam, kendilerini insanlığın zirvelerine çıkaran bu halin bereketli meyvelerinden çok ama çok memnunlardı. Fakat bu durumdan hiç de memnun olmayan birisi vardı. İblis. O bu hali kıskanıyor ve içi içini kemiriyordu. İlk insanın yaratılışındaki isyanına uygun olarak, düşmanı olan insanın yaratıcısı ve ahiret ile bağını koparması, unutmadıklarını unutturması gerekiyordu. Yoksa bu iddiasını kanıtlamak ve kendisi ile aynı yolun yolcularını bulmak çok zor olacaktı. Pek te aptal olmayan şeytanın, tesettür ve harama sarf-ı nazar etmemek emrine ittiba ile, göz kamaştırıcı parlaklıktaki kuvve-i hafızalar arasındaki paralel ilişkiyi fark etmemesi imkansızdı. Bu çerçevede neler yapabilirim diye kara kara düşünmeye başladı…
Şeytanın mahiyeti ve düşünce sistematiği bütün detayları ile kendisine bildirilen Hz.Peygamber (s.a.v.) daha o zamandan, mucizevî bir tarzda, zaman içinde gitgide şiddetlenecek ve ahir zamanda doruğa tırmanacak olan bir umumi hastalığa karşı mü’minleri açıkça uyarıyordu; ”Ahir zamanda hafızların göğsünden Kur’an nez’ediliyor, çıkıyor, unutuluyor”.
Evet, bu şeytanî tasarının adı ‘unutkanlık hastalığı’ olacaktı ve iblis planlarını bu eksende hazırlıyordu. ‘Benimle beraber cehennemlik olacakları belirlemek için ehl-i İslam ve İmana Allahı ve ahireti unutturmak gerekir’ diye kurgulamaya devam etti iblis. ”Bu ‘unutturma’ işini gerçekleştirebilmek için şu ‘unutmayan’ parlak kuvve-i hafızaları bozmaya çalışmalıyım. Bu da ancak harama nazar ile mümkün olabilir. Bunun için de tesettür emrine ilişmek şarttır.” Şimdi şeytanın ehl-i İslam üzerindeki yeni planının ana hatları belli olmaya başlamıştı. Ve bunun devamında ikinci bir safha başlayacaktı. Bunları uygulama safhası. Şeytanın fikrince, tesettür emrini kırmak için açık saçıklığı daha da teşvik etmek gerekirdi. Bunun için nefsinin heva ve heveslerine tabi olmuş kişilerden gönüllü yardım alınabilirdi…
Derken o zamanın üzerinden bin dört yüz şu kadar sene geçerek vakit asrımıza geldiğinde artık medeni değerler, kültür, moda, medya, tiyatro, dans vs. ile açık saçıklık umumileşti ve sokağa düştü. Belki de medya ile evlere kadar girdi. Ve bu tuzağın farkında olmayan ehl-i İslamda harama nazar arttıkça nefsin hevesleri heyecana gelip, vücudunda su-i istimaller ile israfa girmesi ve haftada birkaç kez gusül abdesti alması kaçınılmaz hale gelir. Bu durumda, günümüzde tıbben de ispat edildiği gibi, kuvve-i hafızasına zaaf gelir, ve unutkanlık başlar.
Adamın birisi doktora gider. Doktor ‘Şikayetiniz nedir?’ der. Hasta ‘Unutkanlık hastalığı doktor bey.’ Doktor ‘Bunun belirtileri nasıl?’ Hasta ‘Neyin belirtileri?’ Doktor ‘Unutkanlık hastalığı dediniz ya!’ Hasta ‘Ne unutkanlığı?’ •••
Harikulade parlak kuvve-i hafızaların nereden nereye geldiğini anlatan bu misâl aynı zamanda ehl-i İslamın yıpranmışlığının boyutlarını da ortaya koymakta. Günümüzde herkesin az ya da çok şikayet ettiği bu hastalık, açık saçıklıkla paralel şiddetini de arttırarak devam etmekte. Zamanımız insanını, başladığı bir işi, hatta bir cümleyi bile tamamlayamayacak hale getirebilen bu unutkanlık illeti, ciddiye alınmazsa, çok kere ehl-i İslamda bu hayatın gerçeklerini unutarak yaşama temayülleri ortaya çıkartmakta. Allah ve Resulü ise, ehl-i imana ve ehl-i hakikate yakışmayan bu halden kaçınmamızı istemekte. Ve ilgili hadisten çıkardığı dersle İmam-ı Şafii’ (r.a.) bu hükmü açıkça belirtmiş; ”Harama nazar, unutkanlık verir”. Bu derdin dermanı ise, mümkün oldukça harama sarf-ı nazar etmemektir.
Murat Kazancı
Yazılar

Müslüman Kadınlar, İslâmî Tesettüre Uymalıdır!..

1 Yorum

Son zamanlarda küreselleşmenin bazı zararları, iletişim teknolojilerinin ekseriya kötülüğü yaymak için kullanılması, bazı moda cereyanlar ve zararlı medyanın da tesiriyle, kadınların şer’î tesettürü (İslâm’ın emrine göre örtünmesi) bilhassa manevî bakımdan çok tehlikeli bir şekilde yozlaştırılmaya ve aslından saptırılmaya çalışılmaktadır. Bunun çok kötü misalleri, Bahar mevsiminin gelmesiyle daha da çok görülmektedir. İslâmî Tesettürü (evi ve mahremleri dışında), gözalıcı renk ve desenlerde başörtüler örtmek (bir nevî süslenmek) zannedip uygulayan “altı kaval, üstü şişhane..” deyimini hatırlatır şekilde sokaklarda, hattâ cami ve türbelerde bile boy gösteren Müslüman genç kız ve kadınlara da çok rastlanmaktadır.

İslâm’da tesettürün aslı ve esasının, sağlam Kur’anî deliller ile sabit kesin bir ve hüküm olduğu hususunda İslâm âlimleri ittifak etmişlerdir. Merhum şehîd İskilipli Âtıf Hoca’nın 1339 tarihinde bastırdığı ve üzerinde “Ahkâm-ı tesettüre vâkıf olmak isteyen her erkek ve kadın Müslüman’a bir nüsha lâzımdır” yazısı bulunan “Şer’î Tesettür” adlı risalesinden bazı mühim hususları nakletmek; şer’î tesettürün yozlaştırılmasına karşı bu mevzudaki İslamî gerçeği bilenlere hatırlatmak ve bilmeyenlere de bildirmek için faydalı olabilir.

Hicret-i Nebeviye’nin 4. senesinin Zilkade ayına kadar cahiliye (İslâm’dan önceki) devrinin iki âdetinin devamıyla, Müslüman kadınlar da iki omuzları arasından arkaya sarkıttıkları fakat tamamen gerdanlarıyla göğüslerinin bir kısmını açık bırakan “çar” denilen örtüyle başlarını örterlerdi ve her kim olursa olsun, namahrem (İslâm’da evlenmelerinde engel teşkil edecek akrabalığı olmayan) erkeklerle zaruretsiz karışıp görüşerek konuşurlardı. Hicret-i Nebeviye’nin 4. senesinin Zilkade ayında tesettür âyetleri (Ahzâb Sûresi, 59 ve Nûr Sûresi, 31) inerek, bu cahiliye âdetlerini kaldırmış ve içinde birçok faydalar bulunduran iki çeşit tesettür farz kılınmıştır.

Kadınların tesettürünün birinci çeşidi, buluğa erdikten sonra “cilbab” ile, yani başından itibaren bütün bedenini başından topuklarına kadar bürüyecek geniş bir “dış elbise” ile örtüp, (kocası ve kendileriyle evlenmeleri yasak bulunan) mahreminden başka hiç kimseye, azasını İslâm’ın (gösterilmesine) izin verdiğinden fazla göstermemektir. Bu “dış elbise”nin azayı belli edecek şekilde dar ve ince olmaması da gerekmektedir. Sadece vücudunun tenini örtüp hattını belli eden “dış elbise”, şer’î tesettüre uygun değildir. Peygamberimiz (s.a.s.): “Suretde elbiseli, hakikatte çıplak kadınlara, Allah lânet etsin” buyurmuştur.

Diğer bir hadis de şöyledir: “Ehl-i cehennem’den iki zümre var ki, bunları (dünyada henüz) görmedim: Birisi, sığır kuyrukları gibi kırbaçlar tutarak onlarla insanları döver(ta’zir ve ta’zib eder)ler. Diğer bir kısmı kadınlardır ki; gerçi giyinmişlerdir, fakat çıplak görünürler (zînet yerlerini açarlar, vücut hatlarını belirtecek şekilde ince ve dar elbiseye bürünürler). Başka kadınları kendileri gibi yapmaya teşvik ederler. Bunların başları, içine doldurdukları bezler ve saçlarla deve hörgüçlerine benzer. İşte bunlar ne cennet’e girerler, ne de pek uzak mesafeden intişar eden (yayılan) râyihasını koklarlar.” (Riyâzüssalihin Tercümesi, c. 3/198)

Tesettürle ilgili “Ancak bunlardan görünmesi zarurî (yerler) müstesnâdır” âyet meali gereğince, kadınların yalnız zînet-i zâhire yerlerine, yani yüzleri ile ellerinin açılıp görünmesine İslâm’da izin verilmiştir. Bir hadise göre de, ayak bileklerinden aşağısı hem namaz, hem de bakmak hususunda avret değildir. Mahrem olmayan kadınların bu uzuvlarına şehvetsiz bakmak, haram ve yasak değildir. Şehveti tahrik edeceği muhakkak veya muhtemel bulunursa, mahrem olmayan kadınların bu azalarına bakmak da İslâm’a göre haram ve yasaktır. Zira “Gözler zina ederler” hadis-i şerifi mucibince, şehvetle bakmak, bir nevi zinadır.

Hz.Âişe (r.a.) validemiz “Ancak bunlardan görünmesi zarurî (yerler) müstesnâdır” âyet mealine göre, kadınların yüzlerinde açılmasına izin verilen yerlerinin ancak birer gözleri olduğu içtihadında bulunmuş ve bunun gerekçesini açıklamıştır; tesettür hususunda İmam-ı Şâfii hazretlerinin mezhebi de, Hz.Âişe’nin (r.a.) içtihadına dayanmıştır. Yüz meselesi hakkında Şâfii’nin sözü-görüşü azimet, Hanefî’nin sözü-görüşü ise, ruhsat ve genişliktir. Ancak, ihtiyar kadınlar bu hükümden hariçtir.

Bu mevzudaki diğer bir hadis-i şerif gereğince, kadının elbisesinin topuk kemiklerinden kısa olması ve yerde sürünecek derecede uzun olmaması da şarttır. İlgili âyetteki “cilbab” kelimesinin manâsına uygun “dış elbise”nin biçimi konusunda ise, açıklık yoktur ve belirtilen şartlara uygun değişik elbiseler olabilir.

Kendilerine mahrem olmayan genç kadınların ellerine dokunmak veya onlar ile tokalaşmak, İslâm’da haramdır. Dokunmak, şehveti tahrik hususunda bakmaktan daha kuvvetlidir. Ancak, mahrem olmayan erkeklerin ihtiyar kadınlar ile tokalaşmasında sakınca yoktur.

Kadınların tesettürünün ikinci çeşidi Ahzâb Sûresi 33. ve 53. âyetlerinde açıklanmıştır: Zarurî bir ihtiyaçları olmadıkça, evlerinden çıkıp, kendilerine mahrem olmayan erkeklerle karışıp görüşmemektir.

Bu tesettür âyetleriyle, İslâm tarafından cahiliye âdetlerinden ikisi daha ortadan kaldırılmıştır. Bu âyetlerle, İslâm’dan sonra fısk ve fücur (gayr-i meşru günah) sebebiyle cahiliyet devrindeki çirkin âdetleri diriltmekle yeni bir “cahiliye” devrinin açılması ise, şiddetle yasaklanmıştır.

Kadınların şer’î tesettürü bahsedildiği şekliyle kat’î farzdır ve bu farz asırlar geçmekle, bahsedilen şeklinden farklı bir şekle girmez. Bu farzı inkâr edenler, İslâm dairesinden çıkar ve kâfir olur. Onu inkâr etmeden aykırı hareket eden kadınlar da günahkâr olup, fiillerine göre ceza ve ilahî azabı hak ederler.

Kadınların şer’î tesettürü hakkında beyan olunan Kur’anî delillerin bazıları zahiren Peygamber (s.a.v.)’in mübarek zevcelerine tahsis olunmakta ise de; ya Peygamberimiz (s.a.v.)’in mübarek zevcelerine uyarak veyahut “hususî”yi zikredip “umumî” yi irade kabilinden, mecaz olarak hükmü sair Müslüman kadınlara da şâmildir. Bu sebeble, İslâm dinini kabul eden her kadın, İslâmî tesettürle ilgili şer’î delillerin tümünün hükmü altına girer.

İskilip’li Âtıf Hoca’nın “Şer’î Tesettür” adlı risalesinde, asrımızın bazı kadınlarının tesettüründeki İslâm’dan uzaklaşma ve yozlaşmalara karşı İslâmî gerçeklerden bahseden yukarıdaki kısımlardan başka; “Müslüman hanımlara yabancı olmayan erkekler (13 sınıf) – Kadının çalışma durumu – Tesettürün İslâmî hikmetleri – İslâmî tesettürün faydaları – Kadınların öğrenmesi gereken ilim ve sanatlar” başlıklı bahisler de bulunmaktadır.

Prof. Dr. Mustafa NUTKU

www.NurNet.Org

Yazılar

Kız Evlatlarımızı Cehennem Ateşinden Kurtarma Çaresi

1 Yorum

Kız Evlatlarımıza Dünya Ve Âhiret Mutluluğunu Kazandırmak Ve Cehennem Ateşinden Kurtarma Çaresi

Aklı başında bir insan, milyonlarca lira değerindeki bir mücevherâtı, sevmediği insanların önünde bırakır mı? O kimse, eğer aklı başında birisi ise; o mücevherâtı yabancı ve hırsız gözler önünde açıkta bırakamaz. Onu ipeklere sarar ve sağlam bir kutuya da koyup Saklar ki; ona değer verip hürmet ettiğini göstersin.

İşte İslam dini kadına çok değer verdiği için onu ipeklere tesettürle sarar, böylece kötü niyetli kem gözlerden muhafaza eder. Onun içindir ki; bizler inancımız gereği olarak kızlarımızı birer anne adayı ve birer anne olarak evlerimizin baş köşesine oturtup onları başlarımıza taç ve şefkatini gönlümüze ilaç kabul ederiz.

Şimdiki mimsiz medeniyet ise; kadınlarımızı evlerimizin baş köşesindeki annelik makamından, indirip, açık-saçık olarak yerlere, yollara atar. Ahlaksız erkeklerin hevesâtının şehvetinin basit bir âleti yapar. Bunun adına da medeni yaşam biçimi ve medenî terbiye diyerek insanları aldatır.

            Hiçbi şefkatli anne sevdiği biricik evlâdını bilerek ateşe atar mı? Bende kızlarımızın ebedi alemde dehşetli ateşte yanmalarını istemediğim için, şefkatimden size sesleniyorum şöyle ki:

Senin baban kasaptan aldığı bir koyun ciğerini bir pakete sarmayıp açıktan eve getirir mi? Eğer çarşıdaki aç insanlara göstere-göstere açıktan eve getirirse ; bu hareket medeniyetten uzak bir görgüsüzlük olmaz mı? Eğer onu gören aç insanların iştihası açılıp, bakanların gözleri içinde kalırsa (kul hakkına girip) günahkâr olmaz mı?

            Evet benim manevi kız kardeşimn! Senin annen ve babanın yanında bir koyun ciğeri kadar da mı değerin yok ki; seni böyle açık-saçık gezip kötü niyetli erkeklere görünmene râzı olma gafleti içine giriyorlar! Basit bir koyun ciğerini (medeni terbiye icabı) deyip pakete saran bir insan; ciğerparesi biricik kız evladını açık-saçık halde herkese gösterse bu hareket akıl ve insafa hiç uyar mı? İnsan kendi öz evladını bile-bile ateşe atar mı? Bu nasıl bir anne-baba şefkatidir ki; kendi evladını cehenneme ateşine atar da vicdanı sızlamaz?…

Otobüs veya uçakta yolculuk yapan yolculara üç şey sorulsa? Acaba ne cevap verirler? 1-Nereden geliyorsun? 2-nereye gidiyorsun? 3- Ne için ve ne yapmak için gidiyorsun? Sorularına bilmiyorum diye cevap verilse; bu cevabı veren insana akıllı denilebilir mi? Nerede bindiğini, nerede ineceğini ve ne için yolculuğa çıktığını bilmeyen bir insana ne denilebilir ki? Hiç sonu meçhul bir hiç!. Değil mi?

Aynen bu misal gibi bir hızlı tren gibi veya bir uçak gibi güneş etrafında saniyede 30 km. (saatte 108 bin km.) döndürülen küremiz Dünya üstünde, yolculuk yapan insanlar; acaba nereden gelip nereye gidiyorsunuz? Bu dünyaya ne için geldiniz? Sorularına kaç kişi doğru cevap verebilir.? Çok az insan değil mi?

Halbuki Allahın Peygamberi a.s.v. ve onun izinde gidenler nâmına Kur’an verdiği doğru cevap şu: Biz insanlar yokluk âleminden çıkarılıp ruhlar âleminden geçirilip dünyaya gönderildik.Burada imtihandan geçip derece aldıktan sonra, kabir berzahından geçirilerek ebedi, sonsuz ahiret alemine gideceğiz.Dünyadaki vazifemiz ise; sermayemiz olan kabiliyetlerimizi işletip Allah’a halis bir kul olarak O’nun rızasını kazanmak ve yüzde doksan dokuz sevdiklerimizin bulunduğu Cennete layık olmak için çalışmaktır.

Şöyle bir düşünelim; Bundan 70 yıl önce dünyaya gelen insanların yüzde yetmişi toprak altında çürüdüler.Bundan 70 yıl sonra, şu anda beraber yaşadığımız insanlar da bizimle beraber toprak altında çürüyüp kemik yığınları haline gelecekler.Tohumların ve çekirdeklerin çürüdükten sonra büyük ağaçlar oldukları gibi, biz insanlar da tekrar dirilip ebedi Alemlere gideceğiz. Bu fani hayat gidiyor, Baki ölümsüz bir hayat geliyor.BU FANİ DÜNYA, BU FANİ HAYAT, KISA BİR ZAMANDA GÜNAHLARLA YAŞAYIP SONRA DA CEHENNEME GİTMEYE DEĞER Mİ ?

Bir Alimin sosyolojik araştırmasına göre; çarşı ve pazarda açık olarak gezen bir kadına bakan her yüz erkekten en az yetmişi, iyi niyetle ve iyi nazarla bakmaz ve bakamaz. Ve hanımkızım sen bu bakışlardan çok sıkılırsın ve rahatsız olursun. Peki bu hal kendini yüzde yetmiş göz hapsine sokmak değil mi?

Demek ki; İslamın tesettür emri esaret değildir. Asıl açık-saçıklık bir esarettir, kem gözlerin, göz hapsine girmektir.Allahın bir emaneti olan vücudunu cehennem ateşine hazırlamaktır.Sen imanla aklını başına al ve o mimsiz medeniyet yobazlarına şöyle de ‘’Ben bir Müslüman kızı olarak sizin gibi sahte medenilere aldanmayacağım. Allah’ımın emaneti olan vücudumu kem gözlerden, haram nazarlardan saklamak için kapanacağım.Ben üç-beş tane serseri erkeğin hevesat ve şehavet aleti olup cehenneme gidecek kadar ahmak ve akılsız değilim.Ben Cennete layık bir kul olmak istiyorum.Cehennem ateşine olmak istemiyorum… Ey sahte medeniler! Bizi rahat bırakın.Çekin pis ellerinizi ve kem gözlerinizi üzerimizden.Ben sizi dinlemiyorum.Allah’ın ve Resulullah’ın tesettür emrini dinleyerek kapanıyorum ve ben Cennete girmek istiyorum.’’ O sahte medenilere, böyle demeliyiz; insi ve cini şeytanların şerrinden Allah’a sığınmalıyız ve O’nun rızasını kazanmalıyız, kendimizi Cennete layık hale getirmeliyiz.

Peygamberimiz (a.s.m.? miraçdan döndüklerinde, gördüklerini anlatırken buyurdular ki; ‘’Miraçta cehennemlik kadınlar bana gösterildi.Onlar ‘’kâfiyetin âriyetin’’ idiler, yani hem kıyafet giyinmiş, hem de üryan (çıplak) idiler.’’ Sahabe merak etti.Hem elbise giyinilip hem de çıplak olunurmu?’’ Cevap verildi ki; ‘’giydikleri elbise ya çok açık veya o kadar daracık idi ki; vücut hatları (vücudun kalınlıkları belli idi.’’ Nur suresi; 31. Ayetinde ise, erkeklerin dikkatini kendi üzerine çekmek için ayak topuklarını yere vurup ses çıkarmanın günah olduğu ifade ediliyor.Şüphesi olan o ayetin manasına açıp baksın.Haşa Allah ve Resulü yanlış bir şey söylemez. Öyle ise bizim yaptığımız yanlıştır.

Allah Resulünün (a.s.m) huzuruna 13 yaşında Zeynep isminde bir kız çocuğu ince bir elbise ile gelmişti.Efendimiz ona; ‘’Kızım sen büluğ çağına yaklaştın.Artık vücudunu tam kapatacak elbise giy.’’ Diyerek o kız çocuğunu ikaz ettiler.Şimdi benim kız kardeşim! Sen bir Müslüman evladı olarak medenilere özenerek daracık pantolonlar giyinip (erkeklere benzeyip) açık-saçık elbiselerle dolaşmak Allah’ın ve Peygamberinin hangi emrine uyar, diye nefis muhasebesi yapman lazım değil mi ?

Bazen düşman, zehirini altın kaselerde sunar.Televizyonlarda sahte âile dizileri altında ahlaksızlığı ve açıklığı masum çocuklarımızın zihinlerine yerleştirdiler.Onun için televizyon dizilerinden ve açık-saçık müstehcen gazete ve dergilerden de mümkün olduğu kadar uzak durmalıyız…

Avrupa taklitçisi ve medeni geçinenlerin de üstad kabul ettiği büyük filozof EFLATUN şöyle diyor; BEDENLERİ ÖLDÜRENLERDEN ÇOK, RUHLARI ÖLDÜRENLERDEN KORKUNUZ.’’

İslam güneşi, nuruyla insanlığın yolunu aydınlatmadan önce, Araplar kız çocuklarını diri diri kuma gömerlerdi.Onlar bu vahşeti cehalet namına yaparlardı. Ama onlar sadece geçici dünya hayatlarını öldüriyorlardı.

Amma şimdiki bu sahte medeniler bu vahşeti medeniyet adına yapıyorlar. Bu medeni geçinenler ise evlatlarını ebedi olarak cehennemde yakıyorlar.

Arapların o zamanda kuma gömdükleri kızların sayısı 30 veya 40 tane ancak vardı!

Şimdi bu zamanda, sahte medenilerin medenileşme (yani çağdaş yaşam tarzı) bahanesiyle, ebedi cehennem ateşine gömdükleri kadın ve kızların sayısı ülkemizde milyonlardan fazladır. Tüm dünyada ise, milyarlardır. Değil mi ?

Demek ki; bu medeniyet yobazları o zamanın cahil arablarından daha cahil ve daha canidirler.Çünkü; cahil arablar kendi kızlarının,yukarıda dediğim gibi, sadece fani dünya hayatına zarar veriyordular.Sonunda o masum kızlar yine Cennete gidecekler.Amma şimdi ki bu sahte medenilere aldanıp açık-saçık gezenler ebedi cehenneme gidip sonsuz ahiret hayatlarındaki ebedi mutluluğu kaybediyorlar, hem de milyarlarcası değil mi ?

Ey Müslüman evladı! Sakın ha o sahte medenilerin Cehennem ateşine attıkları kızlardan biri de sen olma.Allah’ın emri olan tesettüre gir.Ahirette ateşten ve dünyada da manevi esaretten, (yani kötü niyetle sana bakan insanların göz hapsinden) kurtul.SEN CEHENNEME DEĞİL, CENNETE LAYIKSIN…

_________________________________________

İmanda bu dünyada dahi hakiki bir cennet lezzeti ve dalalette ise cehennemi bir azab ve sıkıntı vardır.

Hayatın lezzetini ve zevkini isterseniz, hayatınızı iman ile hayatlandırınız ve feraizle (farzlarla) zînetlendirinizve günahlardan çekinmekle muhafaza ediniz.

Gençlik kuvvetini ibadette sarfetmenin netîcesi dar-saâdette ebedî bir gençliktir. (Risale-i Nur Sözler.)

Bu yazıyı arkadaşlarınıza da gönderin

Abdülkadir Haktanır  

www.NurNet.org